Last Tango In Paris - Mongo Santamaria

We don’t exist

We are nothing but shadow and mist

In the mirror we look as we pass

No reflection’s revealed in the glass

Don’t you know that the blood in your vein is as lifeless

as yesterday’s rain?

It’s a game where we come to conceal the confusion we feel

But as long as we’re nameless our bodies are blameless

You cried when we kissedIt was nothing but shadow and mist

Two illusions who touch in a trancemaking love not by choice but by chance

To a theme that we tore from the past to a tango we swore was the last

We are shadows who dance

We don’t exist

We are nothing but shadow and mist

In the mirror we look as we pass

No reflection’s revealed in the glass

Don’t you know that the blood in your veinis as lifeless

as yesterday’s rain?

It’s a game where we come to conceal the confusion we feel

But as long as we’re nameless our bodies are blameless

You cried when we kissedIt was nothing but shadow and mist

Two illusions who touch in a trancemaking love not

by choice but by chance

To a theme that we tore from the past to a tango we swore was the last

We are shadows who dance

We are shadows who dance

We bestaan ​​niet

We zijn niets anders dan schaduw en mist

In de spiegel kijken we als we passeren

Er is geen reflectie zichtbaar in het glas

Weet je niet dat het bloed in je ader even levenloos is?

als de regen van gisteren?

Het is een spel waarbij we komen om de verwarring die we voelen te verbergen

Maar zolang we naamloos zijn, is ons lichaam onberispelijk

Je huilde toen we kusten Het was niets anders dan schaduw en mist

Twee illusies die elkaar raken in een trancemakende liefde, niet door keuze, maar door toeval

Naar een thema dat we uit het verleden scheurden naar een tango waarvan we zwoeren dat het de laatste was

Wij zijn schaduwen die dansen

We bestaan ​​niet

We zijn niets anders dan schaduw en mist

In de spiegel kijken we als we passeren

Er is geen reflectie zichtbaar in het glas

Weet je niet dat het bloed in je ader zo levenloos is?

als de regen van gisteren?

Het is een spel waarbij we komen om de verwarring die we voelen te verbergen

Maar zolang we naamloos zijn, is ons lichaam onberispelijk

Je huilde toen we kusten Het was niets anders dan schaduw en mist

Twee illusies die elkaar raken in een trancemakende liefde niet

naar keuze, maar bij toeval

Naar een thema dat we uit het verleden scheurden naar een tango waarvan we zwoeren dat het de laatste was

Wij zijn schaduwen die dansen

Wij zijn schaduwen die dansen