F(R)Iend - Monasteries

once embodied in

a casket of never-ending unrest

it comes to life

lost at the edge,

the edge, of the world.

free from my jaded throne

free in a form of sin

and the walls came down crumbling

aphotic airwaves

relinquish empty lungs

on your way to salvation

you’ll pay the devils toll

the toll

and when there are no more eyes or souls to meet

we’ll take refuge in these contagious beliefs

choke on the words at the back of your tongue

ill make sure you die alone.

i dug the grave

you made it your own

tainting the waters

animosity haunts your soul

submerged in this frozen hell

in a state of parallel

frozen hell

i am not him

i am not the fiend

ooit belichaamd in

een kist van nooit eindigende onrust

het komt tot leven

verloren aan de rand,

de rand, van de wereld.

vrij van mijn afgematte troon

gratis in een vorm van zonde

en de muren kwamen afbrokkelend naar beneden

afotische ether

geef lege longen op

op weg naar redding

je zult de duivels tol betalen

De tol

en wanneer er geen ogen of zielen meer zijn om te ontmoeten

we zullen onze toevlucht zoeken in deze besmettelijke overtuigingen

stikken in de woorden achter op je tong

zorg ervoor dat je alleen sterft.

ik heb het graf gegraven

je hebt het je eigen gemaakt

het water bederven

vijandigheid kwelt je ziel

ondergedompeld in deze bevroren hel

in een staat van parallel

bevroren hel

ik ben hem niet

ik ben niet de duivel