Dykemaster's Tale - Mob Rules

To this day the old tale is still told

In the land of the Marsh, theft by dykes of roaring seas

About a boy, greatest master to become superstition or true

Lone’s rider of the start

Pale white horse

He watched the tide attack the dyke scars with full might

He knew they could not stand much longer

Improvements would prevent the drowning of the land

If only they believed that boy

The master he’ll succeed, create what’s never done

His legacy should last for ages

Distrust against him, fear of what he has become

Knowledge that scares ignorant minds

One, one with his wife, he grew to live a pleasant life

A horse mortal remains, they disappeared in

Moonlit nights

The tale of the dykemaster remains

When you spot his figure down by the sea

Dark cloaked foreseer always been

The rider on the pale white horse

Enclosed by his new dyke a new king lays in bloom

But there’s decay left in the elder one

In fevered mind ignored his inner voice’s truth

A raging sea prepares its fatal strike

Storm, rain, raving sea, deluge to devour a beast and men

A horse mortal remains, beside him revived this

Moonlit night

The tale of the dykemaster remains

When you spot his figure down by the sea

Dark cloaked foreseer always been

The rider on the pale white horse

The moon shone from the height, but down

On the dyke was no more life

One more prick of the spurs

A rushing stream took him with the tide

The tale of the dykemaster remains

When you spot his figure down by the sea

Dark cloaked foreseer always been

The rider on the pale white horse

The cloke of the dykemaster remains

Will you visit what he’s left by the sea?

Dark cloaked foreseer always been

The rider on the pale white horse

To this day the old tale is still told

When a storm threatens the land and the sea rises wild

By moonlit nights he’s still riding his horse

Taking care of his dyke, that he left for us all

For us all

Tot op de dag van vandaag wordt het oude verhaal nog steeds verteld

In het land van het moeras, diefstal door dijken van brullende zeeën

Over een jongen, de grootste meester om bijgeloof of waar te worden

Lone's renner van de start

Bleek wit paard

Hij zag hoe het tij de dijklittekens met volle kracht aanviel

Hij wist dat ze het niet lang meer uit zouden houden

Verbeteringen zouden verdrinking van het land voorkomen

Als ze die jongen maar geloofden

De meester die hij zal slagen, creëer wat nog nooit is gedaan

Zijn nalatenschap zou eeuwen moeten duren

Wantrouwen jegens hem, angst voor wat hij is geworden

Kennis die onwetende geesten bang maakt

Eén, één met zijn vrouw, hij groeide op tot een prettig leven

Een stoffelijk overschot van een paard, ze zijn verdwenen in

maanverlichte nachten

Het verhaal van de dijkmeester blijft

Wanneer je zijn figuur bij de zee ziet

Donker verhulde voorspelling is altijd geweest

De ruiter op het bleek witte paard

Omsloten door zijn nieuwe dijk ligt een nieuwe koning in bloei

Maar er is nog verval in de oudere

In een koortsachtige geest negeerde hij de waarheid van zijn innerlijke stem

Een woeste zee bereidt zijn fatale aanval voor

Storm, regen, razende zee, zondvloed om een ​​beest en mensen te verslinden

Een stoffelijk overschot van een paard, naast hem heeft dit nieuw leven ingeblazen

Maanverlichte nacht

Het verhaal van de dijkmeester blijft

Wanneer je zijn figuur bij de zee ziet

Donker verhulde voorspelling is altijd geweest

De ruiter op het bleek witte paard

De maan scheen van de hoogte, maar naar beneden

Op de dijk was geen leven meer

Nog een prikje in de sporen

Een ruisende stroom nam hem mee met het getij

Het verhaal van de dijkmeester blijft

Wanneer je zijn figuur bij de zee ziet

Donker verhulde voorspelling is altijd geweest

De ruiter op het bleek witte paard

De cloche van de dijkmeester blijft

Bezoek je wat hij aan zee heeft achtergelaten?

Donker verhulde voorspelling is altijd geweest

De ruiter op het bleek witte paard

Tot op de dag van vandaag wordt het oude verhaal nog steeds verteld

Wanneer een storm het land bedreigt en de zee wild wordt

Bij maanverlichte nachten rijdt hij nog steeds op zijn paard

Zorgen voor zijn dijk, die hij voor ons allemaal achterliet

Voor ons allemaal