Thrown Upon The The Waves - Mithras

Gazing across this vast seascape

We’ll journey to meet the unknown

To a place beyond imagination

There we will find sanctuary

I hear the call of the waves

Breaking upon the shore

They beckon — to me

To them I’ll soon return

Now we must depart

Cast off these cursed lands

For far across the sea

A place the sun never leaves

Foretold me in a dream

Something will bar our way

Although my end is near

I must protect my companions

The darkness grows

Yet the stars are all I see

The sea turns black

Serenity washes over me

From the depths it comes

The voyager from beyond this realm

Who endlessly pursued me

Now our time has come

An old friend you have arrived

You’ve come for me in your true guise

I’ll face you as I am and

Leave this shell behind

You’ll never reach the rest

My shield of light against your shadow

Come now we’ll embrace

As you pull me ‘neath the waves

I reach for the surface

Yet I know my fate is sealed

I sacrifice myself to save

Those I leave behind

You’ll fall back to the abyss

And I’ll rise to planes beyond

Hear my final thoughts

You’ll never know the wonders I’ve seen

Starend over dit uitgestrekte zeegezicht

We gaan op reis om het onbekende te ontmoeten

Naar een plek die onze verbeelding te boven gaat

Daar zullen we heiligdom vinden

Ik hoor de roep van de golven

Breken op de kust

Ze wenken — naar mij

Op hen kom ik snel terug

Nu moeten we vertrekken

Werp deze vervloekte landen af

Voor ver over zee

Een plek waar de zon nooit weggaat

Voorspelde me in een droom

Iets zal onze weg versperren

Hoewel mijn einde nabij is

Ik moet mijn metgezellen beschermen

De duisternis groeit

Maar de sterren zijn alles wat ik zie

De zee wordt zwart

Rust komt over me heen

Uit de diepte komt het

De reiziger van buiten dit rijk

Die mij eindeloos achtervolgde

Nu is onze tijd gekomen

Een oude vriend die je bent aangekomen

Je bent voor mij gekomen in je ware gedaante

Ik zal je aankijken zoals ik ben en

Laat deze schelp achter

De rest bereik je nooit

Mijn schild van licht tegen jouw schaduw

Kom nu zullen we omarmen

Terwijl je me 'onder de golven' trekt

Ik reik naar de oppervlakte

Toch weet ik dat mijn lot bezegeld is

Ik offer mezelf op om te redden

Degenen die ik achterlaat

Je valt terug in de afgrond

En ik zal opstijgen naar vliegtuigen daarbuiten

Hoor mijn laatste gedachten

Je zult nooit de wonderen kennen die ik heb gezien