Скучаю - Миша Комаров

Я задавала вопросы небу,

Но не получила ответа.

Прости!

Горячий чай не греет, если в сердце занято,

Ключом от всех дверей не отпереть твои ставни.

Ту, что в зеркале и ту, что напротив,

При виде тигра не спеши, ты спрячь свои когти.

Похожи вроде, но лишь когда спим в одиночку,

Вместо ответа считаем сколько поставлено точек.

Вместо фраз пустых, что заменяют морозы,

Чтобы быть другими придумали свою азбуку Морзе.

Оказалось так просто любить, но не прощать.

Клясться, лететь и как камень падать.

Страдать.

Найти.

И снова потерять,

Ждать тот огонь, что так медленно тает.

Припев:

Но я люблю лишь твои плечи.

Я нежность вечности.

Никогда не сгорят свечи.

Я млечность беспечности.

Ты не видишь моих слез,

А я ночами не скрываю.

Ты не должен уйти в страну грез.

Я так сильно по тебе

Скучаю, скучаю…

Сильные руки согревали мою душу,

Слова «люблю» и «больше мне никто не нужен».

На нолю рифмы, ты сердце не обманешь,

При виде тебя смущаюсь, словно таю.

А иногда мне кажется, что ты — не ты,

Что лучше быть одной, в обьятьях пустоты.

Что с нами будет, если дальше не могу

И не хочу быть частью этой фальши.

Ты вроде бы со мной, но так далеко,

Пойми, лялечка, мне не нужен никто-никто.

Давай откроем дверь в нашу лучшую сказку,

Жизнь для любви.

Любовь без масок.

Припев:

Но я люблю лишь твои плечи.

Я нежность вечности.

Никогда не сгорят свечи.

Я млечность беспечности.

Ты не видишь моих слез,

А я ночами не скрываю.

Ты не должен уйти в страну грез.

Я так сильно по тебе

Скучаю, скучаю…

Ik stelde de hemel vragen

Maar kreeg geen antwoord.

Sorry!

Hete thee wordt niet warm als het hart bezig is,

De sleutel van alle deuren kan uw rolluiken niet ontgrendelen.

Die in de spiegel en die tegenover,

Als je een tijger ziet, haast je dan niet, je verbergt je klauwen.

Lijkt een beetje op elkaar, maar alleen als we alleen slapen,

In plaats van een antwoord tellen we hoeveel punten er zijn ingesteld.

In plaats van lege zinnen die vorst vervangen,

Om anders te zijn, bedachten ze hun eigen morsecode.

Het bleek zo gemakkelijk om lief te hebben, maar niet om te vergeven.

Zweer, vlieg en val als een steen.

Lijden.

Vinden.

En weer verliezen

Wacht op het vuur dat zo langzaam smelt.

Refrein:

Maar ik hou alleen van je schouders.

Ik ben de tederheid van de eeuwigheid.

De kaarsen zullen nooit opbranden.

Ik ben de melkachtigheid van onvoorzichtigheid.

Je ziet mijn tranen niet

En ik verstop me 's nachts niet.

Je hoeft niet naar dromenland.

Ik houd zo veel van je

Ik mis, ik mis...

Sterke armen verwarmden mijn ziel

De woorden "Ik hou van" en "Ik heb niemand anders nodig."

Bij nul rijm, zul je het hart niet bedriegen,

Als ik je zie, schaam ik me, alsof ik smelt.

En soms lijkt het me dat jij jezelf niet bent,

Het is beter om alleen te zijn, in de armen van leegte.

Wat gebeurt er met ons als ik niet verder kan?

En ik wil geen deel uitmaken van deze leugen.

Je lijkt bij mij te zijn, maar zo ver weg

Begrijp me goed, schat, ik heb niemand nodig, niemand.

Laten we de deur openen naar ons beste sprookje

Leven voor liefde.

Liefde zonder maskers.

Refrein:

Maar ik hou alleen van je schouders.

Ik ben de tederheid van de eeuwigheid.

De kaarsen zullen nooit opbranden.

Ik ben de melkachtigheid van onvoorzichtigheid.

Je ziet mijn tranen niet

En ik verstop me 's nachts niet.

Je hoeft niet naar dromenland.

Ik houd zo veel van je

Ik mis, ik mis...