Two Solitudes - Misery Signals

There is no time, there will be no revival

When I took you in I was looking for a key

Another solitude to border mine

Holding out for truer lies, born to sharpen knives

The lives we sought to lead became the distances

And soon the years crept in

Between me and my dearest friends

There is no time, there will be no revival

On the day I broke I was looking for a cure

Laying my head between a lion’s jaws

Surrendered to the end, born to sharpen knives

When you poison us does it feel like revenge?

Every scalp that my blade has taken

I laid them at your feet for your judgement

So swing my guilt against me

Does it feel like revenge?

My debts will not be settled, they die with me

My debts will not be paid, they die with me

The taste of blood still on our tongues

We don’t stay satisfied for long

The suffering is said to make you strong

But the damages repaid were not enough

We don’t stay satisfied for long

Er is geen tijd, er zal geen opwekking zijn

Toen ik je opnam, was ik op zoek naar een sleutel

Nog een eenzaamheid aan de grens van de mijne

Vasthouden aan waarheidsgetrouwe leugens, geboren om messen te slijpen

De levens die we wilden leiden, werden de afstanden

En al snel kropen de jaren binnen

Tussen mij en mijn beste vrienden

Er is geen tijd, er zal geen opwekking zijn

Op de dag dat ik brak, was ik op zoek naar een remedie

Mijn hoofd tussen de kaken van een leeuw leggen

Overgegeven tot het einde, geboren om messen te slijpen

Als je ons vergiftigt, voelt het dan als wraak?

Elke hoofdhuid die mijn mes heeft ingenomen

Ik heb ze aan je voeten gelegd voor jouw oordeel

Dus zwaai mijn schuld tegen mij

Voelt het als wraak?

Mijn schulden worden niet vereffend, ze sterven met mij

Mijn schulden worden niet betaald, ze sterven met mij

De smaak van bloed nog op onze tong

We blijven niet lang tevreden

Van het lijden wordt gezegd dat het je sterk maakt

Maar de terugbetaalde schade was niet genoeg

We blijven niet lang tevreden