Shadows and Depth - Misery Signals

We are the torchbearers

In a cold uncaring world, we seek warmth to feel alive

To feel anything at all

Calloused hands lifted toward empty skies

Drifting bodies on a desolate plane

And you, the righteous, listen

Know that those who walk closest to the light

Are often left blind

Casting shadows, casting stones

So far from where you began

How can you judge the quantity of love

That it takes to make something real?

To bring warmth, we must set this world to flame

Watch as the cruel dictators of morality

Choke on ash and cinder

Together as one

A beacon in the expanse of lightlessness

We are the torchbearers

Wij zijn de fakkeldragers

In een koude, onverschillige wereld zoeken we warmte om ons levend te voelen

Om helemaal niets te voelen

Eelt handen opgeheven naar lege luchten

Drijvende lichamen op een verlaten vlak

En jij, de rechtvaardigen, luister

Weet dat degenen die het dichtst bij het licht lopen

Worden vaak blind gelaten

Schaduwen werpen, stenen werpen

Zo ver van waar je begon

Hoe kun je de hoeveelheid liefde beoordelen?

Dat er nodig is om iets echt te maken?

Om warmte te brengen, moeten we deze wereld in vuur en vlam zetten

Kijk als de wrede dictators van de moraliteit

Choke op as en sintel

Samen als een

Een baken in de uitgestrektheid van lichtloosheid

Wij zijn de fakkeldragers