Tomb of Tephra - Miseration

A thousand years

And more have passed

I confess, I dream it still

When I could open up the ground

Tipping the ebullient bowl

Once more

Rain, Rain I fire down

For days and many nights

Pain, Pain of gruesome kinds

In the tomb of tephra

In the tomb of tephra!

I would be cracking

The damned core

To your Earth’s deadly uterus

Seed my spite in ancient fire

And then let it rain again

With fierce nature

I was approaching

With intention to

Undo all the patterns

Running forth, breaching

And covering

What an irony and blessing

Of Vulcania

Out of sight

For sixteen centuries

O their remains

No one will ever know

Their overwhelming

No one but I

And so it must be

Rain, Rain I fire down

For days and many nights

Pain, Pain of gruesome kinds

In the tomb of tephra

Duizend jaar

En er zijn er meer geslaagd

Ik beken, ik droom het nog steeds

Toen ik de grond kon openen

De uitbundige kom kantelen

Nog een keer

Regen, regen, ik vuur neer

Voor dagen en vele nachten

Pijn, pijn van gruwelijke soorten

In het graf van tefra

In het graf van tefra!

Ik zou kraken

De verdomde kern

Naar de dodelijke baarmoeder van je aarde

Zaad mijn weerzin in oud vuur

En laat het dan weer regenen

Met woeste natuur

Ik naderde

Met de bedoeling om

Maak alle patronen ongedaan

Vooruit rennen, doorbreken

en bedekken

Wat een ironie en zegen

van Vulcania

Uit het zicht

Al zestien eeuwen

O hun overblijfselen

Niemand zal het ooit weten

hun overweldigende

Niemand behalve ik

En zo moet het zijn

Regen, regen, ik vuur neer

Voor dagen en vele nachten

Pijn, pijn van gruwelijke soorten

In het graf van tefra