Everlasting - Minuit Machine

Where is this place we used to call our home

I burned it down to ashes

You and me, we were doomed before we were born

You were my mirror

You were the light before the dark

I’m facing my tears alone now

Victim of my own crimes

I will fight another day

In the ruins of our fate

And I’m never gonna let you forget me

All of this time in vain

I never cared enough to try

Never looked behind the glass

But I’m gonna have to let you forgive me

All of this pain

I used to fear the most

I caused it, all by myself

Once again, just to prove that I can’t be loved

You are my shelter

You are the love I cannot waste

I cannot fall from higher

But we can conquer this hell

I will fight another day

In the ruins of our fate

And I’m never gonna let you forget me

All of this time in vain

I never cared enough to try

Never looked behind the glass

But I’m gonna have to let you forgive me

Waar is deze plek die we vroeger ons thuis noemden?

Ik heb het tot as verbrand

Jij en ik, we waren gedoemd voordat we werden geboren

Je was mijn spiegel

Jij was het licht voor het donker

Ik sta nu alleen voor mijn tranen

Slachtoffer van mijn eigen misdaden

Ik zal een andere dag vechten

In de ruïnes van ons lot

En ik laat je me nooit vergeten

Al deze tijd tevergeefs

Het kon me nooit genoeg schelen om het te proberen

Nooit achter het glas gekeken

Maar ik zal je me moeten laten vergeven

Al deze pijn

Ik was vroeger het meest bang

Ik heb het allemaal zelf veroorzaakt

Nogmaals, gewoon om te bewijzen dat ik niet bemind kan worden

Jij bent mijn toevluchtsoord

Jij bent de liefde die ik niet kan verspillen

Ik kan niet van hoger vallen

Maar we kunnen deze hel overwinnen

Ik zal een andere dag vechten

In de ruïnes van ons lot

En ik laat je me nooit vergeten

Al deze tijd tevergeefs

Het kon me nooit genoeg schelen om het te proberen

Nooit achter het glas gekeken

Maar ik zal je me moeten laten vergeven