Angry Boy - Mindless Self Indulgence

Well, it’s a Saturday, in July… 1992. It’s gotta be like 3… o clock… or some

shit

I hate everybody, and the more I think about it, the more I hate em.

And it’s just people, man.

It’s the fucking people.

I mean, I looked in the

mirror and I said, ‘that looks cool, man, you look like an ugly motherfucker.

Like a skinny little weirdo.'

How can I walk around town the way I am,

knowing that I know who I am and you people looking at me like I don’t know

who the fuck I am?

That, uh, I expect all of you, to realize who I am.

And that’s me being unreasonable.

I don’t like to let people make me make the

decisions by looking at them and saying ‘I think they’re saying this'

But they give me this attitude like… Like I don’t know what the fuck I’m doing.

Bugs the shit out of me, man.

You know?

I keep moving and moving and trying to

stay a step ahead of people, even if it’s a step ahead in a direction that no

one’s going to go.

Not because they’re frightened, but because no one’s going

to go that way.

And you need a lot of directions to go forward to go

I can’t stand it, I’m so fucking picky.

That’s the way I am with my music.

My shit comes in, and I’m like, ‘yeah man, that’s a nasty song.

' And now it’s like ‘Alright.

Done.'

In a sense of like, man, when I first did

it, it sounded cool, and I know it sounds cool, and I know if I play it for

people they’d go ‘holy shit, that’s a nasty song, man.

That sounds like…

fucking… on steroids and shit.'

But, it’s not that.

It’s the fact that I… I

hear these new things every time I fucking do something, you know?

And then I lay them down and there they are, and then I move on

And it’s so fucking hard, when you gotta be the fucking everything at once.

I mean, do anything, motherfucker, and get this shit out.

‘92, how long have

you been doing this shit?

You’ve been doing the shit you’ve been doing for a

year.

And then, you’ve got some nasty shit, let me tell you.

You’ve always had

shit coming out of you.

That was never a problem.

The problem was being able to

associate it with yourself.

Now you know what you are.

Next thing you do is to

make everybody else know who you are, fucker.

You put things together that

don’t go together, that’s what it’s all about.

Creating is putting things

together that don’t go together, and you make something else

Because it’s all about progress, motherfucker.

I am progress.

Get off of your

fucking lazy ass and make something better than I made.

That’s the thing.

It’s mostly—no, that’s not me that I’m so worried about.

It’s not,

I’m not worried about who I am more than I’m worried about who I’m not

And I mean, you know, maybe I look like a fucking idiot;

maybe it’s not the

next thing.

I’m not saying that I’m trying to get hip… on the hip thing.

It’s all— It’s not a matter of fate, it’s a matter of choice.

I mean,

that’s one thing I got.

I think I will never lose that.

I may not always be

Angry Boy.

My music may not always be… Hard edged… or soft edged.

Or weird, or not weird.

Or straightforward, you know?

But the one thing I will

have, not to sound fucking hokey, is definite fucking complain-able sense of

humor.

Definitely different, I’ll give you that

And besides all of that bullshit, is I know what I’m doing.

Nobody ever trusted

that I knew what I was doing.

Ever since the beginning of fucking time,

nobody thinks I know what I’m doing.

I know what I’m doing!

‘You know,

If you don’t do your homework, you’re gonna fail, do you know that?

' What do you think?

What do you fucking think?

‘If you don’t go to college

you’re not gonna get a good job, you’re not gonna be able to—you're not gonna

get a great education, nobody’s going to hire you.'

No shit!

I know this!

I know what goes on, and I’ve made my choices

And it’s frustrating to look at this world and say, ‘Hey look, you fucking

assholes, I’m just being me, motherfucker' and I gotta tell you how I am.

It’s like—oh, man, I could go on for days and days on this shit.

I’m not going to go on on that, I’m still fucking pissed at this shit.

But, I don’t give a shit

So, that’s the end of that

Nou, het is een zaterdag, in juli… 1992. Het moet 3… uur zijn… of zo

shit

Ik haat iedereen, en hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik ze haat.

En het zijn gewoon mensen, man.

Het zijn de verdomde mensen.

Ik bedoel, ik keek in de

spiegel en ik zei: 'dat ziet er cool uit, man, je ziet eruit als een lelijke klootzak.

Als een magere kleine mafkees.'

Hoe kan ik door de stad lopen zoals ik ben,

wetende dat ik weet wie ik ben en dat jullie naar me kijken alsof ik het niet weet

wie ben ik verdomme?

Dat, uh, ik verwacht dat jullie allemaal beseffen wie ik ben.

En dat ben ik onredelijk.

Ik hou er niet van om mensen mij te laten maken

beslissingen door ze aan te kijken en te zeggen: 'Ik denk dat ze dit zeggen'

Maar ze geven me deze houding als... Alsof ik niet weet wat ik verdomme aan het doen ben.

Maakt me gek, man.

Je weet wel?

Ik blijf bewegen en bewegen en proberen om

blijf mensen een stap voor, ook al is het een stap voor in een richting die niet

iemand gaat.

Niet omdat ze bang zijn, maar omdat er niemand gaat

om die kant op te gaan.

En je hebt veel aanwijzingen nodig om vooruit te gaan

Ik kan er niet tegen, ik ben zo verdomd kieskeurig.

Zo ben ik met mijn muziek.

Mijn shit komt binnen, en ik heb zoiets van, 'ja man, dat is een smerig nummer.

' En nu is het als 'Ok.

Klaar.'

In een soort van, man, toen ik voor het eerst deed

het klonk cool, en ik weet dat het cool klinkt, en ik weet of ik het speel voor

mensen zouden ze gaan 'heilige shit, dat is een smerig lied, man.

Dat klinkt als…

verdomme... op steroïden en zo.'

Maar dat is het niet.

Het is het feit dat ik... ik

hoor deze nieuwe dingen elke keer als ik verdomme iets doe, weet je?

En dan leg ik ze neer en daar zijn ze, en dan ga ik verder

En het is zo verdomd moeilijk, als je alles tegelijk moet zijn.

Ik bedoel, doe alles, klootzak, en haal deze shit eruit.

'92, hoe lang hebben?

heb je deze shit gedaan?

Je doet de shit die je al een tijdje doet

jaar.

En dan heb je wat nare shit, laat me je dat vertellen.

Je hebt altijd gehad

shit die uit je komt.

Dat was nooit een probleem.

Het probleem was om te kunnen

associeer het met jezelf.

Nu weet je wat je bent.

Het volgende dat u doet, is

laat iedereen weten wie je bent, klootzak.

Je zet dingen bij elkaar die

niet samen gaan, daar gaat het om.

Creëren is dingen plaatsen

samen die niet samen gaan, en je maakt iets anders

Omdat het allemaal om vooruitgang gaat, klootzak.

Ik ben vooruitgang.

Ga van je

verdomde luie reet en iets beters maken dan ik heb gemaakt.

Dat is het hem juist.

Het is meestal - nee, dat ben ik niet waar ik me zo zorgen over maak.

Het is niet,

Ik maak me geen zorgen over wie ik ben, meer dan om wie ik niet ben

En ik bedoel, weet je, misschien zie ik eruit als een verdomde idioot;

misschien is het niet de

volgende ding.

Ik zeg niet dat ik probeer hip te worden ... op het hippe ding.

Het is alles— Het is geen kwestie van het lot, het is een kwestie van keuze.

Ik bedoel,

dat is een ding dat ik heb.

Ik denk dat ik dat nooit zal verliezen.

Dat ben ik misschien niet altijd

Boze jongen.

Mijn muziek is misschien niet altijd... met harde randen... of met zachte randen.

Of raar, of niet raar.

Of eenvoudig, weet je?

Maar het enige dat ik zal doen:

hebben, om niet verdomd hokey te klinken, is een absoluut verdomd klagend gevoel van

humor.

Absoluut anders, dat zal ik je geven

En naast al die onzin, weet ik wat ik doe.

Niemand heeft ooit vertrouwd

dat ik wist wat ik deed.

Sinds het begin van verdomde tijd,

niemand denkt dat ik weet wat ik doe.

Ik weet wat ik doe!

'Je weet wel,

Als je je huiswerk niet maakt, ga je falen, weet je dat?

' Wat denk je?

Wat denk je verdomme?

'Als je niet naar de universiteit gaat'

je gaat geen goede baan krijgen, je gaat het niet kunnen - je gaat niet

een goede opleiding krijgen, niemand zal je aannemen.'

Geen shit!

Ik weet dit!

Ik weet wat er speelt en ik heb mijn keuzes gemaakt

En het is frustrerend om naar deze wereld te kijken en te zeggen: 'Hé kijk, jij verdomde'

klootzakken, ik ben gewoon mezelf, klootzak' en ik moet je vertellen hoe het met me gaat.

Het is alsof - oh, man, ik zou dagen en dagen door kunnen gaan met deze shit.

Ik ga daar niet op doorgaan, ik ben nog steeds verdomd pissig over deze shit.

Maar het kan me niks schelen

Dus dat is het einde van dat