Come va? - Mikro

Mi ricordo quei momenti alle medie

Per dirti tutto non basterebbe una serie

Io tornavo a casa chiuso in camera a cantare

Mentre gli altri uscivano e si divertivano, frate

Mi sfogavo con la musica è il mio unico modo

Quando cresci capisci e la vita non è più un gioco

E cazzo fra' mi sentivo diverso da loro

Quanto tempo che ho perso e il tempo è davvero poco

E allora prendo delle gocce che possano aiutarmi

Ma qui passano gli anni, sempre gli stessi drammi

Fanno credere che i soldi risolvono i problemi

Ma la felicità qui non la compri ci credi?

Stavo sempre depresso e non è facile dirlo

Un ragazzo confuso e nessuno riesce a capirlo

I miei mi guardavano ma non mi capivano

L’avessi saputo prima sarei riuscito a dirglielo

Ma stavo sempre zitto non parlavo con nessuno

Notti passate a letto da solo a digiuno

E poi chiamava la scuola e chiedeva di me

«È da un mese che non c'è vorrei sapere perché?»

Ho passato l’inferno dentro tutti quei mesi

Ogni giorno pensavo: «Oggi è peggio di ieri»

E ma' che piangeva, non riusciva a comprendere

Scusami se sono un danno e so solamente perdere

Dimmi che prima o poi passerà

Ma quest’ansia, no, che non se ne va

Spero un giorno qualcosa cambierà

Tu chiedimi tutto tranne che «Come va?»

Passa il tempo e qualcosa migliora

Tipo che esco di casa, cazzo è la mia ora

Devo cercare di riprendere tutto ciò ho perso

Me lo ripetevo spesso ma non ero lo stesso

E ti giuro che soffrire mi ha reso migliore

Fra' mi ha fatto capire quanto son stato coglione

E ne ho fatte di cose pure se ero distrutto

Giorni che pensavo mo dal tetto mi butto

Poi è arrivata la musica tipo fosse una cura

Un pezzo mi aiuta, più di un’altra seduta

Dalla psico che mi dice: «Devi farcela da solo»

Che quando va tutto male lì devi spiccare il volo

E tutti questi momenti è impossibile scordarli

Sono le tre e si è fatto tardi

Guardo fuori il cielo aspettando l’alba

Prego ogni fottuta volta che passi quest’ansia

Dimmi che prima o poi passerà

Ma quest’ansia, no, che non se ne va

Spero un giorno qualcosa cambierà

Tu chiedimi tutto tranne che «Come va?»

Ik herinner me die momenten op de middelbare school

Een serie zou niet genoeg zijn om je alles te vertellen

Ik ging altijd naar huis gesloten in mijn kamer om te zingen

Terwijl de anderen naar buiten gingen en zich vermaakten, broer

Ik blaas stoom af met muziek is mijn enige manier

Als je opgroeit begrijp je het en is het leven niet langer een spel

En tussen het neuken voelde ik me anders dan zij

Hoeveel tijd heb ik verspild en de tijd is erg kort

En dan neem ik wat druppels die me kunnen helpen

Maar hier gaan de jaren voorbij, altijd dezelfde drama's

Ze doen geloven dat geld problemen oplost

Maar geluk koop je hier niet, geloof je dat?

Ik was altijd depressief en dat is niet gemakkelijk te zeggen

Een verwarde jongen en niemand kan hem begrijpen

Mijn ouders keken me aan maar begrepen me niet

Als ik het eerder had geweten, had ik het hem kunnen vertellen

Maar ik was altijd stil ik sprak met niemand

Nachten alleen in bed op een lege maag

En dan zou hij de school bellen en naar mij vragen

"Je bent hier al een maand niet, ik zou graag willen weten waarom?"

Ik ging door een hel al die maanden van binnen

Elke dag dacht ik: "Vandaag is erger dan gisteren"

En ma die huilde, ze kon het niet begrijpen

Het spijt me als ik een schade heb en ik weet alleen hoe ik moet verliezen

Zeg me dat het vroeg of laat voorbij zal gaan

Maar deze angst, nee, dat gaat niet weg

Ik hoop dat er ooit iets zal veranderen

Je vraagt ​​me alles behalve "Hoe gaat het?"

De tijd verstrijkt en er wordt iets beter

Alsof ik het huis verlaat, het is mijn verdomde tijd

Ik moet proberen alles terug te nemen wat ik heb verloren

Ik zei dit vaak tegen mezelf, maar ik was niet dezelfde

En ik zweer je dat lijden me beter heeft gemaakt

Tussen 'deed me begrijpen hoeveel ik een eikel was'

En ik heb veel dingen gemaakt, zelfs als ik werd vernietigd

Dagen dat ik dacht dat mo van het dak gooi ik mezelf

Toen kwam muziek alsof het een remedie was

Een stuk helpt me, meer dan een andere sessie

Van de psycho die me vertelt: "Je moet het alleen doen"

Dat als alles mis gaat daar je moet vliegen

En al deze momenten zijn onmogelijk om te vergeten

Het is drie uur en het is laat

Ik kijk naar de lucht, wachtend op de dageraad

Ik bid elke keer dat deze angst voorbijgaat

Zeg me dat het vroeg of laat voorbij zal gaan

Maar deze angst, nee, dat gaat niet weg

Ik hoop dat er ooit iets zal veranderen

Je vraagt ​​me alles behalve "Hoe gaat het?"