L'amore - Mietta

Stiamo già dimenticando la realtà non amiamoci così del tutto

Gli occhi chiusi con enorme serietà quel silenzio compiaciuto e denso

Che non si sa, non si sa non amiamoci così sarà infinito però non si sa

Stiamo già dimenticando la realtà e l’amore non è uguale a niente

E distrugge dove passa e dove va ed è grande solo e indifferente

Nulla sa nulla sa non amiamoci così così del tutto perché poi ci deluderà

Muore l’amore adesso quando è grande quando fa

Di tutto per saltarci addosso muore l’amore e passa

Quando è grande quando sa di noi la grande fragilità ci sarà

Nel cuore qualche città una dolce vanità

Un bel ricordo e la mia delicata allegria

Stiamo già dimenticando la realtà pensa come abbiamo perso il sonno

Io ritorno piano piano a mesi fa che in un attimo faceva giorno

E ora l’alba è per noi una lenta cortesia

Che ci fa il cielo col suo bel celeste indulgente

Muore l’amore adesso quando è grande quando fa

Di tutto per saltarci addosso muore l’amore e passa

Quando è grande quando sa di noi la grande fragilità ci sarà

Ci sarà nel cuore qualche città una cara oscurità

Ed un rimpianto e una tenera storia nel cuore

Non amiamoci così così del tutto

Non amiamoci così di vero cuore che l’amore muore

Uccide tutto non amiamoci così

Perché l’amore passa soltanto muore l’amore e quanto

Quanto è bella quando fa di tutto per saltarci addosso

Muore l’amore e passa quando è grande quando sa

Che tanto non possiamo averlo vivo l’amore muore

Quando è grande quando sa perché l’amore è grande lo sa

Che è così

We vergeten de realiteit al, laten we niet zo volledig van elkaar houden

Zijn ogen sloten zich met een enorme ernst die zelfvoldane en dichte stilte

We weten het niet, we weten het niet, laten we niet van elkaar houden, dus het zal oneindig zijn, maar we weten het niet

We zijn de realiteit al aan het vergeten en liefde is nergens gelijk aan

En het vernietigt waar het gaat en waar het gaat en is groot alleen en onverschillig

Niets weet niets weet laten we niet zo-zo volledig van elkaar houden want dan zal het ons teleurstellen

Liefde sterft nu als het geweldig is als het dat doet

Alles om op ons te springen, liefde sterft en gaat voorbij

Als hij groot is, als hij van ons weet, zal er grote kwetsbaarheid zijn

In het hart van sommige steden een zoete ijdelheid

Een mooie herinnering en mijn delicate geluk

We zijn de realiteit al vergeten, bedenk hoe we de slaap hebben verloren

Ik keer langzaam terug naar maanden geleden dat het in een oogwenk dag was

En nu is de dageraad een langzame beleefdheid voor ons

Wat doet de hemel met ons met zijn prachtige toegeeflijke hemelse?

Liefde sterft nu als het geweldig is als het dat doet

Alles om op ons te springen, liefde sterft en gaat voorbij

Als hij groot is, als hij van ons weet, zal er grote kwetsbaarheid zijn

Er zal in het hart van een stad een lieve duisternis zijn

En een spijt en een teder verhaal in het hart

Laten we helemaal niet zo-zo van elkaar houden

Laten we niet zo hartelijk van elkaar houden dat de liefde sterft

Het doodt alles, laten we niet zo van elkaar houden

Omdat liefde voorbijgaat, sterft alleen liefde en hoeveel

Wat is ze mooi als ze haar best doet om op ons te springen

Liefde sterft en gaat voorbij als het geweldig is als het weet

Dat we hem niet zo in leven kunnen houden, de liefde sterft

Als hij geweldig is als hij weet waarom liefde geweldig is, weet hij het

wat zo is?