Dubbi no - Mietta

Dubbi no, ammetto che?

tutto difficile

ma nel bene e nel triste con te invoco «dubbi no».

A voce, il silenzio, per lettera, nel restare, nell’andarmene via,

invoco «dubbi no», nei sogni che sogno, svegliandomi,

nel partire e gioire di te invoco «dubbi no».

Tra risa chiassose e tra lacrime, nel trovarti e nel perderti un po'

invoco «dubbi no».

Ora e qui, nel limbo e tu fai l’angioletto mio

e non?

estate e non?

inverno, nell’inferno e non lo so se tu mi porti via, tu che sei l’esitazione mia.

Sulla terra c'?

gi?

malinconia, ti prego «dubbi no».

In peno deserto e tra gli alberi, per il tanto, per quel poco che do invoco «dubbi no».

Twijfel nee, dat geef ik toe?

allemaal moeilijk

maar in goed en verdrietig met u roep ik "twijfels nee".

Door mond-tot-mondreclame, stilte, per brief, door te blijven, weg te gaan,

Ik roep "twijfels nee" op, in de dromen die ik droom, wakker worden,

door weg te gaan en me in jou te verheugen, roep ik "twijfels nee" in.

Tussen luid gelach en tranen, om je te vinden en je een beetje te verliezen

Ik roep 'twijfels nee' op.

Nu en hier, in het ongewisse en jij bent mijn kleine engel

en niet?

zomer en niet?

winter, in de hel en ik weet niet of je me meeneemt, jij die mijn aarzeling bent.

Op aarde c'?

al

melancholie, alstublieft "geen twijfels".

In de woestijn van Peno en tussen de bomen, voor zoveel, voor het weinige dat ik geef, roep ik "geen twijfel" op.