Слепой Маркус - MIDIBlack

Видишь ли ты то что рисует тот художник

Каково смотреть, так как мы не сможем

Может мне не жаль, с тобой чё творится

Бежать можешь продолжать, в темноте збиться

Видишь ли ты то что рисует тот художник

Каково смотреть, так как мы не сможем

Может мне плевать чё с тобой творится

Бежать можешь продолжать

Я зрячий только во снах, там я вижу лица

Уверенно могу сделать шаг и не оступиться

вижу свет, вижу море, вижу всех птиц

ощущаю высоту, пустоту мне так снится

Я не видел этого с самого начала

лучше бы не видел ведь не просто так, а воля чья то

вся эта суета, музыканта сядь слушай

тут каждый за себя, это отравляет душу

погромче, я не слышу, рецепторы притупились

балаган уже в двойне все с пути сбились

Мне может показалось может уши заложило,

но кому здесь нужен вталово глухой сторожило

Слышишь ли ты то, что играет тот скрипачь

Какого дышать, молча говорить, кричать.

За то видишь звёзды, видишь о чём мечтать

Это достойная оплата чтобы молчать

Слышишь ли ты то, что играет тот скрипачь

Какого дышать, молча говорить, кричать.

За то видишь звёзды, видишь о чём мечтать

Это достойная оплата чтобы молчать

Как не странно, я слышу только в снах

Разговариваю, пою и не пишу на листах

Только вот запутался в снах, где я настоящий

Где я слышу хорошо или там где зрячий

Мне обозначить надо точности, или просыпаться

Слишком дорогая цена, чтобы расстаться

Уже закончилось твоё время восхищаться

Пора лететь, уже от сюда надо выбираться

Проснувшись вздохнув с грустью

Не увидел солнце, не увидел море может чё не понял

Давай родная топим надежды на озарение

Так, чё щас происходит я толком не разумею

Сквозь слезу тот встал с кровати как смог

Мериться уже не хотел, что не знает строк

Что не знает слов, это обнадёживает правда

Пока не обусловиться, пока небо не шатко

Видишь ли ты то что рисует тот художник

Каково смотреть, так как мы не сможем

Может мне не жаль, с тобой чё творится

Бежать можешь продолжать, в темноте збиться

Слышишь ли ты то, что играет тот скрипачь

Какого дышать, молча говорить, кричать.

За то видишь звёзды, видишь о чём мечтать

Это достойная оплата чтобы молчать.

Zie je wat die kunstenaar tekent?

Hoe is het om naar te kijken aangezien we dat niet kunnen

Misschien heb ik er geen spijt van, wat is er met je aan de hand?

Je kunt blijven rennen, kruipen in het donker

Zie je wat die kunstenaar tekent?

Hoe is het om naar te kijken aangezien we dat niet kunnen

Misschien kan het me niet schelen wat er met je aan de hand is

Je kunt blijven rennen

Ik zie alleen in dromen, daar zie ik gezichten

Ik kan vol vertrouwen een stap zetten en niet struikelen

Ik zie het licht, ik zie de zee, ik zie alle vogels

Ik voel de hoogte, ik droom van leegte

Ik heb het sinds het begin niet meer gezien

het zou beter zijn om het niet alleen zo te zien, maar iemands wil

al dit gedoe, luister naar de muzikant

het is ieder voor zich, het vergiftigt de ziel

luider, ik kan niet horen, de receptoren zijn afgestompt

de farce is al dubbel verdwaald

Het leek me misschien dat mijn oren verstopt waren,

maar wie heeft hier een dove wacht van vtalovo nodig?

Hoor je wat die violist speelt?

Wat te ademen, stil spreken, schreeuwen.

Daarom zie je de sterren, zie je waar je van kunt dromen

Het is de moeite waard om te zwijgen

Hoor je wat die violist speelt?

Wat te ademen, stil spreken, schreeuwen.

Daarom zie je de sterren, zie je waar je van kunt dromen

Het is de moeite waard om te zwijgen

Hoe vreemd het ook mag lijken, ik hoor het alleen in mijn dromen

Ik praat, zing en schrijf niet op de lakens

Alleen nu ben ik verward in dromen, waar ik echt ben

Waar ik goed hoor of waar ik kan zien

Ik moet nauwkeurigheid aangeven, of wakker worden

Te dure prijs om te delen

Je tijd om te bewonderen is al voorbij

Het is tijd om te vliegen, je moet hier weg

Zuchtend wakker wordend van verdriet

Ik zag de zon niet, ik zag de zee niet, misschien begreep ik het niet

Laten we de hoop op inzicht verdrinken, schat

Dus wat is er nu aan de hand, ik begrijp het echt niet

Door een traan heen stond hij zo goed als hij kon van het bed op

Ik wilde mezelf niet meten, dat ik de lijnen niet ken

Dat kent geen woorden, het is geruststellende waarheid

Tot het is geregeld, totdat de lucht wankel is

Zie je wat die kunstenaar tekent?

Hoe is het om naar te kijken aangezien we dat niet kunnen

Misschien heb ik er geen spijt van, wat is er met je aan de hand?

Je kunt blijven rennen, kruipen in het donker

Hoor je wat die violist speelt?

Wat te ademen, stil spreken, schreeuwen.

Daarom zie je de sterren, zie je waar je van kunt dromen

Het is de moeite waard om te zwijgen.