Escape - Michelle Featherstone

Much to my surprise,

You’ve got that look within your eyes,

And it keeps reeling me in,

Reeling me in.

All I thought before,

Has come a knocking at my door,

And it’s beginning again,

Beginning again.

Every minute that we wait is just a moment that slowly slips away.

Every second that we’re here’s another chance to stay.

I know I should be leaving,

But this familiar feeling is in my way.

It comes so uninvited,

But I don’t even fight it,

There’s no way to escape,

To Escape.

I thought we’d moved beyond this,

I thought we’d taken strides,

And were ahead of the game,

Ahead of the game.

No one ever planned this,

So no one has to worry,

About taking the blame,

Taking the blame.

Every minute that we wait, is just a moment that slowly slips away.

Every second that we’re here’s another chance to stay.

I know I should be leaving,

But this familiar feeling is in my way.

It comes so uninvited,

But I don’t even fight it,

There’s no way to escape.

And we are not accountable,

And we are not responsible,

And this is not controllable.

I know I should be leaving,

But this familiar feeling is in my way.

It comes so uninvited,

But I don’t even fight it,

There’s no way to escape.

I know I should be leaving but this familiar feeling is in my way

It comes so uninvited but I don’t even fight it

There’s no way to escape.

To escape,

Escape.

To escape.

Tot mijn grote verbazing

Je hebt die blik in je ogen,

En het blijft me binnenhalen,

Me opwinden.

Alles wat ik eerder dacht,

Er is aan mijn deur geklopt,

En het begint weer,

Opnieuw beginnen.

Elke minuut die we wachten is slechts een moment dat langzaam wegglipt.

Elke seconde dat we hier zijn, is er weer een kans om te blijven.

Ik weet dat ik zou moeten vertrekken,

Maar dit vertrouwde gevoel staat me in de weg.

Het komt zo onuitgenodigd,

Maar ik vecht er niet eens tegen,

Er is geen manier om te ontsnappen,

Ontsnappen.

Ik dacht dat we verder waren gegaan dan dit,

Ik dacht dat we vooruitgang hadden geboekt,

En liepen voorop,

Voorsprong op het spel.

Niemand heeft dit ooit gepland,

Dus niemand hoeft zich zorgen te maken

Over het nemen van de schuld,

De schuld op zich nemen.

Elke minuut die we wachten, is slechts een moment dat langzaam wegglipt.

Elke seconde dat we hier zijn, is er weer een kans om te blijven.

Ik weet dat ik zou moeten vertrekken,

Maar dit vertrouwde gevoel staat me in de weg.

Het komt zo onuitgenodigd,

Maar ik vecht er niet eens tegen,

Er is geen manier om te ontsnappen.

En we zijn niet verantwoordelijk,

En wij zijn niet verantwoordelijk,

En dit is niet te controleren.

Ik weet dat ik zou moeten vertrekken,

Maar dit vertrouwde gevoel staat me in de weg.

Het komt zo onuitgenodigd,

Maar ik vecht er niet eens tegen,

Er is geen manier om te ontsnappen.

Ik weet dat ik zou moeten vertrekken, maar dit vertrouwde gevoel staat me in de weg

Het komt zo onuitgenodigd, maar ik vecht er niet eens tegen

Er is geen manier om te ontsnappen.

Ontsnappen,

Ontsnappen.

Ontsnappen.