No More Prayin' - Michael McDonald

Why do we look so hard?

Why do we ask so much?

In this world, it’s sad in a way

How time unblesses love, and faith is lost

There’s no more prayin' for saving grace to find us

No more waiting for conscience to remind us

There are few things meaningless as words

At the point of no return

Why do we want so much?

Can we be satisfied?

In this life how many times

Can we pass the promised land, forever lost?

There’s no more prayin' for saving grace to find us

No more waiting for conscience to remind us

There are few things meaningless as words

At the point of no return

We are lost between faith and hope

Between heart and mind, between love and pride

Eventually, the day will come

When lies won’t buy time

Tears won’t bring hope

When there’s no more prayin'…

Nowhere to run or do what we’ve done before

There are few things meaningless as words

At the point of no return

We are lost between faith and hope

Between heart and mind, between love and pride

Waarom kijken we zo moeilijk?

Waarom vragen we zoveel?

In deze wereld is het in zekere zin treurig

Hoe de tijd de liefde niet zegent en het geloof verloren gaat

Er is geen gebed meer om reddende genade om ons te vinden

Nooit meer wachten tot het geweten ons eraan herinnert

Er zijn maar weinig dingen die zo betekenisloos zijn als woorden

Op het punt van geen terugkeer

Waarom willen we zo veel?

Kunnen we tevreden zijn?

Hoe vaak in dit leven?

Kunnen we het beloofde land passeren, voor altijd verloren?

Er is geen gebed meer om reddende genade om ons te vinden

Nooit meer wachten tot het geweten ons eraan herinnert

Er zijn maar weinig dingen die zo betekenisloos zijn als woorden

Op het punt van geen terugkeer

We zijn verdwaald tussen geloof en hoop

Tussen hart en geest, tussen liefde en trots

Uiteindelijk zal de dag komen

Wanneer leugens geen tijd zullen kopen

Tranen brengen geen hoop

Als er niet meer wordt gebeden...

Nergens om te rennen of te doen wat we eerder hebben gedaan

Er zijn maar weinig dingen die zo betekenisloos zijn als woorden

Op het punt van geen terugkeer

We zijn verdwaald tussen geloof en hoop

Tussen hart en geest, tussen liefde en trots