Остров - Мы

Ну кто же знал, не утонув - я попаду на этот остров.

Берегу на берегу твоих волос густые волны.

Так приятно укрывала бирюзовым одеялом.

Я раскрылся, умирая, но к тебе опять ныряю.

Я не знал, не утонув: меня прибьёт на эти камни.

Издевается песок - он то ли порох, то ли сахар.

Кровоточат мои шрамы под холодными лучами.

Светят инопланетяне, притворяются глазами.

Я не знал, не утонув - не захочу я сплюнуть море.

Захлебнувшись в пене смерти, наслаждался вкусом соли.

Закурил на берегу;

пальцы, губы, порох, спички.

Нашёл пулю я одну, и коснулся моря птичкой.

Я устала повторять волнами крики свои молча.

Прикоснулась к твоим пальцам краем моря этой ночью.

Так приятно награждала ароматом я твой воздух.

Спи и плачь, прекрасный странник - утонуть не будет поздно.

О-о-о!

Остров.

О-о-о!

Остров.

У-у-у!

Остров.

У-у-у!

Остров.

О-о-о!

Остров.

О-о-о!

Остров.

У-у-у!

Остров.

У-у-у!

Остров.

Nou, wie weet, zonder te verdrinken, zou ik op dit eiland belanden.

Aan de oevers van je haar, ben ik geschoeid door dikke golven.

Zo aangenaam bedekt met een turquoise deken.

Ik opende me, stervende, maar opnieuw duik ik naar jou.

Ik wist niet, zonder te verdrinken: ik zou aan deze stenen worden genageld.

Zand spot - het is buskruit of suiker.

Mijn littekens bloeden onder de koude stralen.

Buitenaardse wezens schijnen en doen alsof ze ogen zijn.

Ik wist niet dat ik zonder verdrinking de zee niet zou willen uitspugen.

Verstikkend in het schuim van de dood, genoot hij van de smaak van zout.

Ik stak een sigaret op aan de kust;

vingers, lippen, buskruit, lucifers.

Ik vond één kogel en raakte de zee aan met een vogel.

Ik ben het zat om mijn kreten stil in golven te herhalen.

Ik heb vanavond je vingers aan de rand van de zee aangeraakt.

Zo aangenaam beloonde ik je lucht met geur.

Slaap en huil, mooie zwerver - het zal niet te laat zijn om te verdrinken.

Ltd!

Eiland.

Ltd!

Eiland.

Woehoe!

Eiland.

Woehoe!

Eiland.

Ltd!

Eiland.

Ltd!

Eiland.

Woehoe!

Eiland.

Woehoe!

Eiland.