A Dark Embrace - Memory Garden

Embrace the darkness and light will grow inside of you

Enjoy the sadness — In a time of sorrow, joy will do I keep on dreaming of good and evil every night

And for a moment the dreams become my guiding light

I’m led astray by anger — I look inside for clues

I’m lost within my own mind — I’ve lost the right to choose

It cannot go much faster, but still the speed increase

There is no use to fight it — I fall onto my knees

What’s the point, what will we learn, how do we know which way to go We’ve passed the point of no return how do we know which way to go Our precious values were lost along this winding road

We feed the fire — not aware it will soon explode

A lifeless face stares back at mine in every mirror

I see no trace of what the future has in store

A deadly race heading straight

Into the deep oblivion

I stand amazed and wonder

What’s behind the door?

What’s the point, what will we learn, how do we know which way to go We’ve passed the point of no return we have to ask ourselves

Do we really want to know, do we really want to know?

Omarm de duisternis en het licht zal in je groeien

Geniet van het verdriet — In een tijd van verdriet is vreugde genoeg. Ik blijf elke nacht dromen van goed en kwaad

En voor een moment worden de dromen mijn leidende licht

Ik word op een dwaalspoor gebracht door woede - ik kijk naar binnen voor aanwijzingen

Ik ben verdwaald in mijn eigen geest — ik heb het recht verloren om te kiezen

Veel sneller kan het niet, maar toch gaat de snelheid omhoog

Het heeft geen zin om er tegen te vechten — ik val op mijn knieën

Wat heeft het voor zin, wat zullen we leren, hoe weten we welke kant we op moeten We zijn het punt van geen terugkeer gepasseerd hoe weten we welke kant we op moeten Onze kostbare waarden zijn verloren gegaan langs deze kronkelige weg

We voeden het vuur — niet wetende dat het binnenkort zal ontploffen

Een levenloos gezicht staart terug naar het mijne in elke spiegel

Ik zie geen spoor van wat de toekomst in petto heeft

Een dodelijke race die rechtdoor gaat

In de diepe vergetelheid

Ik sta verbaasd en vraag me af

Wat zit er achter de deur?

Wat heeft het voor zin, wat zullen we leren, hoe weten we welke kant we op moeten We zijn het punt van geen terugkeer gepasseerd moeten we onszelf afvragen

Willen we het echt weten, willen we het echt weten?