I've Loved You Before - Melissa Etheridge

I think of how you know me,

no doubts no thinking twice.

When your smile can be so soothing,

a familiar paradise.

When there’s no one else that makes me whole.

I have never needing more

I get this feeling I’ve loved you before

We were lovers in an army,

marching all for Rome.

side by side in battle,

did we bravely leave our home?

Did I hold you in my arms,

as you were taking your last breath?

Did shout to all the gods,

that I would love you beyond death?

I swear I’ve loved you before.

Did we hide in the dark ages,

from a vengeful god above?

Were our names too unfamiliar,

to ever speak of love?

Did I cling to every moment with you,

in every parting glance?

An accidental touch,

did we ever take the chance?

I know I’ve loved you before.

Have I wandered through the desert?

Have I looked and learned all the stars?

Have I rode the days and nights on rails,

to get back where you are?

And every time I foundered,

it’s your eyes I know for sure.

When I think of how you know me,

no doubts no thinking twice.

When your smile can be so soothing,

a familiar paradise.

When there’s no one else that makes me whole.

I never wanting more.

I get this feeling.

I know I’ve loved you before.

I know I’ve loved you before

I’ve loved you before

Ik denk aan hoe je me kent,

zonder twijfel geen twee keer nadenken.

Als je glimlach zo rustgevend kan zijn,

een vertrouwd paradijs.

Als er niemand anders is die me heel maakt.

Ik heb nooit meer nodig

Ik krijg het gevoel dat ik eerder van je heb gehouden

We waren geliefden in een leger,

allemaal marcheren naar Rome.

zij aan zij in de strijd,

hebben we moedig ons huis verlaten?

Heb ik je in mijn armen gehouden,

terwijl je je laatste adem uitblies?

Schreeuwde naar alle goden,

dat ik van je zou houden na de dood?

Ik zweer dat ik eerder van je heb gehouden.

Hebben we ons verstopt in de donkere middeleeuwen,

van een wraakzuchtige god hierboven?

Waren onze namen te onbekend,

ooit over liefde te spreken?

Klampte ik me vast aan elk moment met jou,

in elke afscheidsblik?

Een toevallige aanraking,

hebben we ooit de kans gegrepen?

Ik weet dat ik eerder van je heb gehouden.

Heb ik door de woestijn gezworven?

Heb ik alle sterren bekeken en geleerd?

Heb ik de dagen en nachten op rails gereden,

om terug te komen waar je bent?

En elke keer dat ik stichtte,

het zijn jouw ogen, ik weet het zeker.

Als ik denk aan hoe je me kent,

zonder twijfel geen twee keer nadenken.

Als je glimlach zo rustgevend kan zijn,

een vertrouwd paradijs.

Als er niemand anders is die me heel maakt.

Ik wil nooit meer.

Ik krijg dit gevoel.

Ik weet dat ik eerder van je heb gehouden.

Ik weet dat ik eerder van je heb gehouden

Ik heb eerder van je gehouden