Je connais - Mélanie Laurent

Je connais ces montagnes enneigées

Que le soleil soulage

Je sais le vertige de l'été

Quand vient frapper l’orage

J’ai vu des vagues par milliers

Danser au son de la mer

Et sans jamais se fatiguer

Venir échouer sur la terre

Je connais les nuits qui trépassent

Qui font la course avec les heures

Je sais les jours qui se prélassent

Et font de nous des déserteurs

J’ai vu un ciel tâché d'étoiles

Ivre de lumière et de lune

Assoiffé d’air pris en otage

D’un firmament qui se consume

Je crois connaître et ne sais rien

Je suis aveugle et je m’entête

A vouloir savoir avec toi

Je veux connaître mais je sais bien

Que tu es sourd et malhonnête

De me promettre d'être là

Je connais ces routes de hasard

Que le temps ne nous fait plus prendre

Je sais l’attente née de l’espoir

Quand l’amour joue à vous suspendre

J’ai vu un coeur mourir d’amour

Puis renaître d’un amour plus fort

Devenir chercheur et d’un coup

Faire glisser dans ses mains de l’or

Je crois connaître et ne sais rien

Je suis aveugle et je m’entête

A vouloir savoir avec toi

Je veux connaître mais je sais bien

Que tu es sourd et malhonnête

De me promettre un lendemain

Ik ken die besneeuwde bergen

Moge de zon verlichten

Ik ken de duizeligheid van de zomer

Als de storm komt

Ik heb duizenden golven gezien

Dansen op het geluid van de zee

En word nooit moe

Kom neerstorten op aarde

Ik ken de nachten die voorbij gaan

Wie racen de uren

Ik ken de dagen die liegen

En maak ons ​​deserteurs

Ik zag een met sterren bevlekte hemel

Dronken op licht en maan

Dorst naar gegijzelde lucht

Van een firmament dat verteert

Ik denk dat ik weet en niets weet

Ik ben blind en ik ben koppig

Om met je te willen weten

Ik wil het weten, maar ik weet het goed

Dat je doof en oneerlijk bent

Om me te beloven dat ik er zal zijn

Ik ken deze wegen van het toeval

Die tijd laat ons niet langer nemen

Ik ken de verwachting geboren uit hoop

Wanneer liefde speelt om je op te schorten

Ik zag een hart sterven van liefde

Word dan herboren met een sterkere liefde

Word een onderzoeker en plotseling

Schuif goud in zijn handen

Ik denk dat ik weet en niets weet

Ik ben blind en ik ben koppig

Om met je te willen weten

Ik wil het weten, maar ik weet het goed

Dat je doof en oneerlijk bent

Om me een morgen te beloven