Miststück - Megaherz

Deinen Weg zieren die Leichen

der Freunde deiner Welt.

Für jeden einen Grabstein,

so wie es dir gefällt.

Du rechnest kalt und ruhig,

setzt auch mal Tränen ein.

Hinter deiner Fassade

regiert ein Herz aus Stein.

Wer immer dir verraten hat,

dass diese Welt sich dreht,

hat er dir damit auch gesagt,

dass du im Zentrum stehst?

Fall doch vom Rand der Erde,

ich wünsch'dir guten Flug.

Trink deinen Schierlingsbecher

aus in einem Zug.

Ertrink’am Grund der Meere,

mit Steinen um den Hals.

Ich freu’mich auf dein Scheitern,

bin Zeuge deines Falls.

Du drehst dir ohne zu zögern,

die Welt wie du sie brauchst.

Benutzt die Menschen deiner Nähe,

wobei du nie vertraust.

Nicht einem meiner Feinde,

wünsch'ich 'nen Freund wie dich.

Du bist für mich das Letzte,

ich find’dich widerlich!

Ob du jemals geliebt hast,

werd’ich niemals erfahr’n.

Denn jeder deiner Liebsten

musste zur Hölle fahr’n.

Doch schuld an ihrem Ende

waren nur sie allein.

Ein zartes Engelswesen

kann doch kein Teufel sein.

De lijken sieren je pad

de vrienden van jouw wereld.

Een grafsteen voor iedereen

Net zoals jij het leuk vindt.

Je rekent koel en kalm,

tranen soms ook.

achter je gevel

heerst over een hart van steen.

Wie je ook heeft verraden

dat deze wereld draait

zei hij ook tegen jou?

dat je in het centrum bent?

Val van de rand van de aarde

Ik wens je een goede vlucht.

Drink je hemlock-beker

in één keer uit.

verdrinken op de bodem van de zee,

met stenen om hun nek.

Ik kijk uit naar je mislukking

ben getuige van uw val.

Je draait zonder aarzeling

de wereld zoals jij die nodig hebt.

maakt gebruik van de mensen om je heen

waar je nooit op vertrouwt.

Niet een van mijn vijanden

Ik wens een vriend zoals jij.

Jij bent het laatste wat voor mij is

Ik vind je walgelijk!

Als je ooit hebt liefgehad

Ik zal er nooit achter komen.

Omdat elk van uw dierbaren

naar de hel moest.

Maar om de schuld te geven van hun einde

zij waren de enigen.

Een delicaat engelachtig wezen

kan de duivel niet zijn.