Mad Song - Mediaeval Baebes

The wild winds weep

And the night is a-cold;

Come hither, Sleep

And my griefs infold:

But lo!

the morning peeps

Over the eastern steeps

And the rustling birds of dawn

The earth do scorn

Lo!

to the vault

Of paved heaven

With sorrow fraught

My notes are driven:

They strike the ear of night

Make weep the eyes of day;

They make mad the roaring winds

And with tempests play

Like a fiend in a cloud

With howling woe

After night I do crowd

And with night will go;

I turn my back to the east

From whence comforts have increas’d;

For light doth seize my brain

With frantic pain

De wilde wind huilt

En de nacht is koud;

Kom hier, slaap

En mijn verdriet komt naar voren:

Maar zie!

de ochtendpiepjes

Over de oostelijke steile hellingen

En de ruisende vogels van de dageraad

De aarde minachten

Zie!

naar de kluis

Van de geplaveide hemel

Met verdriet beladen

Mijn aantekeningen zijn gedreven:

Ze raken het oor van de nacht

Laat de ogen van de dag wenen;

Ze maken de brullende winden gek

En met stormen spelen

Als een duivel in een cloud

Met huilende wee

Na de nacht doe ik de menigte

En met de nacht zal gaan;

Ik draai mijn rug naar het oosten

Vanwaar het comfort is toegenomen;

Grijp mijn hersens voor licht

Met hectische pijn