Winternachtstraum - Mechanical Moth

des Mondes Schatten auf mich fällt

und mir des Weges Anfang zeigt

der sein Versprechen ewig hält

und Weisheit mir verschweigt

Die Melodie wie Kälte klingt

die eine andere Sehnsucht singt

Lieder vom Schweigen

mir eine Zuflucht zeigen

Die Welt in tiefem Eis gefriert

wo Wärme keinen Mensch berührt

Nebel aus dem Wald erscheint

und meine Seele endlich weint

Wenn Schmerz und Trauer sich vermischen

letzte Tränen wegzuwischen

das Einzige was übrigbleibt

und mich vom Leben befreit

Eiskristalle meine Augen berühren

zum Vergehen sie verführen

meine Seele nie erreichen

sich in mein Herz doch schleichen

der süsse Traum von Ewigkeit

in dunkler Ferne weilt

zwischen uns da ruht die Zeit

alles gefriert und nichts mehr eilt

des Lebens Tränen

zierlich und fein

sich nach dem Feuer sehnen

klar und rein

des Mondes Schatten auf mich fällt

und mir des Weges Ende zeigt

es wird meine letzte Reise sein

Eiskristalle schließen mich ein

de schaduw van de maan valt op mij

en laat me het begin van de weg zien

die zijn belofte voor altijd houdt

en wijsheid die mij is onthouden

De melodie klinkt als koud

een ander verlangen zingen

liedjes van stilte

laat me een toevluchtsoord zien

De wereld in diep ijs bevriest

waar warmte niemand raakt

Mist uit het bos verschijnt

en mijn ziel huilt eindelijk

Wanneer pijn en verdriet samengaan

om de laatste tranen weg te vegen

het enige dat nog over is

en bevrijd me van het leven

IJskristallen raken mijn ogen

hen verleiden om te vergaan

nooit mijn ziel bereiken

sluip in mijn hart

de zoete droom van de eeuwigheid

woont in een donkere verte

tussen ons daar rust de tijd

alles bevriest en niets haast zich meer

tranen van het leven

sierlijk en fijn

verlang naar het vuur

duidelijk en puur

de schaduw van de maan valt op mij

en laat me het einde van de weg zien

het zal mijn laatste reis zijn

IJskristallen omsluiten mij