Veiled - Mechanical Moth

Autumn leaves pass her way

But all she sees

Is a world of grey

She doesn’t know where to go

Silent winds touch her face

And all she feels

Is a fading haze

Soft echoes give her trust

But creepy sounds

Tell her she is lost

Another lost dream she’s to be

Deep Waters let her faint

And she knows yet

That it is too late

To be in love

Dark shadows let her cry

But misty skies

Help her to deny

She’s waiting for someone to care

Cold raindrops kiss her eyes

And she awakes

Out of lonely nights

No more hope to stay

Her own grave she creates

And life is all

What she devastates

Autumns eve is her fate

And she knows yet

That it is too late

She’s alone, so alone

In a different mind

With no hope inside

She is gone all alone

To another place

Lost without a trace

Herfstbladeren komen voorbij

Maar alles wat ze ziet

Is een wereld van grijs

Ze weet niet waar ze heen moet

Stille winden raken haar gezicht

En alles wat ze voelt

Is een vervagende waas?

Zachte echo's geven haar vertrouwen

Maar enge geluiden

Vertel haar dat ze verdwaald is

Weer een verloren droom die ze zal zijn

Diepe wateren lieten haar flauwvallen

En ze weet het nog

Dat het te laat is

Verliefd zijn

Donkere schaduwen laten haar huilen

Maar mistige luchten

Help haar te ontkennen

Ze wacht tot iemand om haar geeft

Koude regendruppels kussen haar ogen

En ze wordt wakker

Uit eenzame nachten

Geen hoop meer om te blijven

Haar eigen graf creëert ze

En het leven is alles

Wat ze verwoest?

Herfstavond is haar lot

En ze weet het nog

Dat het te laat is

Ze is alleen, zo alleen

In een andere geest

Zonder hoop van binnen

Ze is helemaal alleen weg

Naar een andere plaats

Verloren zonder een spoor