Not For Want Of Trying - Maybeshewill

I don’t have to tell you things are bad.

Everybody knows things are bad.

It’s a depression.

Everybody’s out of work or scared of losing their job.

The dollar buys a nickel’s worth;

banks are going bust;

shopkeepers keep a gun

under the counter;

punks are running wild in the street, and there’s nobody

anywhere who seems to know what to do, and there’s no end to it.

We know the air is unfit to breathe and our food is unfit to eat.

And we sit watching our TVs while some local newscaster tells us that today we

had fifteen homicides and sixty-three violent crimes, as if that’s the way it’s

supposed to be!

We all know things are bad -- worse than bad -- they’re crazy.

It’s like everything everywhere is going crazy, so we don’t go out any more.

We sit in the house, and slowly the world we’re living in is getting smaller,

and all we say is, «Please, at least leave us alone in our living rooms.

Let me have my toaster and my TV and my steel-belted radials, and I won’t say

anything.

Just leave us alone.»

Well, I’m not going to leave you alone.

I want you to get mad!

I don’t want you t

13cd

o protest.

I don’t want you to riot.

I don’t want you to write to your

Congressman, because I wouldn’t know what to tell you to write.

I don’t know

what to do about the depression and the inflation and the Russians and the

crime in the street.

All I know is that first, you’ve got to get mad.

You’ve gotta say, «I'm a human being, goddammit!

My life has value!»

So, I want you to get up now.

I want all of you to get up out of your chairs.

I want you to get up right now and go to the window, open it, and stick your

head out and yell,

«I'm as mad as hell,

and I’m not going to take this anymore!

Ik hoef je niet te vertellen dat het slecht gaat.

Iedereen weet dat het slecht gaat.

Het is een depressie.

Iedereen heeft geen werk of is bang zijn baan te verliezen.

De dollar koopt de waarde van een nikkel;

banken gaan failliet;

winkeliers houden een pistool

Onder de balie;

punkers rennen los op straat, en er is niemand

overal die lijkt te weten wat te doen, en er komt geen einde aan.

We weten dat de lucht niet geschikt is om te ademen en dat ons voedsel niet geschikt is om te eten.

En we zitten naar onze tv te kijken terwijl een lokale nieuwslezer ons vertelt dat we vandaag

vijftien moorden en drieënzestig geweldsdelicten gehad, alsof het zo is

zou moeten zijn!

We weten allemaal dat de dingen slecht zijn -- erger dan slecht -- ze zijn krankzinnig.

Het is alsof alles overal gek wordt, dus we gaan niet meer uit.

We zitten in het huis en langzaamaan wordt de wereld waarin we leven kleiner,

en alles wat we zeggen is: "Laat ons alsjeblieft met rust in onze woonkamers.

Geef me mijn broodrooster en mijn tv en mijn radialen met stalen gordel, en ik zal niet zeggen

iets.

Laat ons gewoon met rust.»

Nou, ik laat je niet alleen.

Ik wil dat je boos wordt!

Ik wil niet dat je dat doet

13cd

protesteren.

Ik wil niet dat je in opstand komt.

Ik wil niet dat je schrijft naar je

Congreslid, omdat ik niet zou weten wat ik u moet zeggen.

Ik weet het niet

wat te doen aan de depressie en de inflatie en de Russen en de

misdaad op straat.

Ik weet alleen dat je eerst boos moet worden.

Je moet zeggen: «Ik ben een mens, verdomme!

Mijn leven heeft waarde!»

Dus ik wil dat je nu opstaat.

Ik wil dat jullie allemaal opstaan ​​uit je stoelen.

Ik wil dat je nu opstaat en naar het raam gaat, het opent en je

ga naar buiten en schreeuw,

«Ik ben zo gek als de hel,

en ik pik dit niet meer!