Parisian Skies - Maxïmo Park

Parisian skies

Shadows beneath your eyes

All we have now

(And the arc of your brow)

You came to leave these shores

An inkling in your pores

We came to bid farewell

The tears began to swell

Oh, I don’t think she knew

I can’t forget her

The dark withholds

And lives unfold

We always slept so well

Our bodies seemed to gel

The mind persists

We have thoughts to exist

It was a test I failed

Her passion never paled

Oh, I don’t think she knew

How much I loved her

Oh, I don’t think she knew

Is this the thrill of the chase?

How can I keep up the pace?

Parisian skies

Shadows beneath your eyes

We always slept so well

The presents casts a spell

You said we never talked

But there’s a lightness that it brought

Refracting all my sins

We never lacked a thing

Oh, I don’t think she knew

How much I loved her

Oh, I don’t think she knew

Oh Rebecca, your loss was mine too

Did you ever feel the thrill of the chase?

The breath on your neck in the locked embrace

Did you ever feel the thrill of the chase?

The hairs on your neck in a lost embrace

I love the tiny veins on you back

They remind me of the way porcelain cracks

Parijse luchten

Schaduwen onder je ogen

Alles wat we nu hebben

(En de boog van je voorhoofd)

Je kwam om deze kusten te verlaten

Een vermoeden in je poriën

We kwamen om afscheid te nemen

De tranen begonnen te zwellen

Oh, ik denk niet dat ze het wist

Ik kan haar niet vergeten

Het duister houdt in

En levens ontvouwen zich

We hebben altijd zo goed geslapen

Onze lichamen leken te geleren

De geest blijft bestaan

We hebben gedachten om te bestaan

Het was een test die ik niet heb gehaald

Haar passie verbleekte nooit

Oh, ik denk niet dat ze het wist

Hoeveel ik van haar hield

Oh, ik denk niet dat ze het wist

Is dit de spanning van de achtervolging?

Hoe kan ik het tempo bijhouden?

Parijse luchten

Schaduwen onder je ogen

We hebben altijd zo goed geslapen

De cadeautjes werpen een betovering

Je zei dat we nooit hebben gepraat

Maar er is een lichtheid die het bracht

Al mijn zonden breken

We hebben nooit iets gemist

Oh, ik denk niet dat ze het wist

Hoeveel ik van haar hield

Oh, ik denk niet dat ze het wist

Oh Rebecca, jouw verlies was ook het mijne

Heb je ooit de spanning van de achtervolging gevoeld?

De adem in je nek in de gesloten omhelzing

Heb je ooit de spanning van de achtervolging gevoeld?

De haren in je nek in een verloren omhelzing

Ik hou van de kleine adertjes op je rug

Ze doen me denken aan de manier waarop porselein barst