Um Dia Útil - Mauricio Pereira, Chicas

De manhã eu levantei, fiz xixi

Li o jornal

Sem escovar o dente

Tomei café com leite (como sempre correndo)

Me arrumei, fui trabalhar

Nem lembrei de dizer tchau pro povo lá de casa

Fui tocar música com meus amigos músicos

Aí eu canto (o dia inteiro eu canto)

E canto, e canto, e canto, e canto

Às vezes pra ninguém porque é ensaio

Às vezes pra ninguém mesmo não sendo ensaio

Mas sempre junto com meus amigos músicos

E quando vai a multidão

Parece que eu sou tão importante

Depois acaba tudo

E eu volto quieto pra casa

E quando eu chego lá em casa

Tá todo mundo dormindo

Tá tudo escuro

Escuro pra burro

Eu fico olhando a rua pela janela de casa

É madrugada

Eu sozinho com eles dormindo

Desligo

A última luz da casa

Vou dando trombada

Até o quarto dos moleques

Beijo eles, um por um

Cubro eles, um por um

Tropeço um bocado

Pra chegar na minha cama

Eu dou

Um beijo leve e demorado

Nos cabelos

Da minha mulher que dorme

Eu tiro a roupa

Eu deito acordado

Eu tô nu

Eu me cubro

Olhos arregalados numa fresta de luz no teto

E eu sonho sozinho

Com meu coração pequenininho

Minha compreensão também pequenininha

Do conjunto das coisas todas

Eu, com medo da morte, e tudo mais

Sonhando sozinho, eu me pergunto

Se quando a gente canta alguém presta atenção na letra

Mas eu tento tentar dormir

Aí vem aquele monte de dúvidas

Que a gente tem quando trabalha como artista

E vem fé e vem tristeza e vem alegria

E tesão e neura e fantasia

E dionísio e ditadura

E eu não sei, não sei, não sei, não sei…

Eu pego no sono

Eu preciso dormir um pouco

E sonhar muito

Porque se o cara não descansa ele não canta direito

E não leva sustança

Pro coração do cidadão comum

E amanhã é mais um grande dia

Um dia comum de muito trabalho

Um dia grande

Que nem um diamante

Um longo dia belo

Um baita dia duro e lindo

Eu ganho pra estar brilhante

Num dia útil

Um dia útil

Um dia útil

Um dia útil

'S Morgens stond ik op, ik plaste

ik lees de krant

Zonder de tand te poetsen

Ik had koffie met melk (zoals altijd op de vlucht)

Ik maakte me klaar, ik ging aan het werk

Ik wist niet eens meer dat ik afscheid moest nemen van de mensen thuis

Ging muziek spelen met mijn muzikantenvrienden

Dan zing ik (de hele dag zing ik)

En zing, en zing, en zing, en zing

Soms voor niemand omdat het een repetitie is

Soms voor niemand ook al is het geen repetitie

Maar altijd samen met mijn muzikantenvrienden

En als de menigte gaat

Het lijkt erop dat ik zo belangrijk ben

Dan is het allemaal voorbij

En ik kom rustig thuis

En als ik thuiskom

iedereen slaapt

Het is allemaal donker

donker als de hel

Thuis kijk ik door het raam naar de straat

Het is ochtend

Ik alleen met hen slapend

ophangen

Het laatste licht van het huis

Ik ben aan het stoten

Op naar de jongenskamer

Ik kus ze een voor een

Ik dek ze één voor één af

Ik struikel een beetje

Om naar mijn bed te gaan

ik geef

Een lichte en lange kus

in het haar

Van mijn vrouw die slaapt

ik trek mijn kleding uit

ik lig wakker

ik ben naakt

Ik dek mezelf in

Ogen wijd open in een lichte spleet in het plafond

En ik droom alleen

Met mijn kleine hartje

Mijn begrip is te klein

Van de verzameling van alle dingen

Ik, bang voor de dood en al het andere

Alleen dromen, vraag ik me af

Als iemand bij het zingen op de tekst let

Maar ik probeer te slapen

Hier komt dat stel twijfels

Wat we hebben als we werken als kunstenaar

En geloof komt en verdriet komt en vreugde komt

En geil en neura en fantasie

En Dionysus en dictatuur

En ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet...

ik val in slaap

Ik moet slapen

En droom veel

Want als de man niet rust, zingt hij niet goed

En er is geen ondersteuning voor nodig

Voor het hart van de gewone burger

En morgen is weer een grote dag

Een gewone dag hard werken

een grote dag

Als een diamant

Een lange mooie dag

Een hele zware en mooie dag

Ik win om briljant te zijn

op een werkdag

één werkdag

één werkdag

één werkdag