The Butcher - Matt Pond PA

Open up till midnight

The butcher waits for someone’s desperation

That goes beyond control

Speaking is an invitation

Under fluorescent lights

You can’t wash out his desire

Where bodies are indecent

And they are not in decline

From behind the counter he thought

You whispered, you want more

Cut out the brights of the oncoming cars on the highway

Lightness is forced when you cut out the lines in the paper

Cut the split seconds

The ones over filled

When you thought you were caught with unknowable thrills

Instead you get absence

Soft haze in the face

The lines in your head, have to all be replaced

Cleave the dry stone to a promise

That an answer soon will follow

Grave attention is still focused

On the flashlight and the cold fortune

Down the streets on prospects

The butcher walks home

Orange in the streetlights

Even knows it in the dark

Proves it with his eyes closed

He puts his red coat, downstairs

Goes up into his bedroom

Undresses and folds his arms

As if it could impress you

From under the covers he thought

You whispered, you want more

Open tot middernacht

De slager wacht op iemands wanhoop

Dat gaat verder dan controle

Spreken is een uitnodiging

Onder tl-verlichting

Je kunt zijn verlangen niet wegwassen

Waar lichamen onfatsoenlijk zijn

En ze zijn niet in verval

Van achter de toonbank dacht hij:

Je fluisterde, je wilt meer

Knip de felle lichten van de tegemoetkomende auto's op de snelweg uit

Lichtheid wordt geforceerd wanneer je de lijnen in het papier knipt

Snijd de fractie van een seconde

Degenen die overvol zijn

Toen je dacht dat je betrapt was met onkenbare spanning

In plaats daarvan krijg je afwezigheid

Zachte waas in het gezicht

De lijnen in je hoofd moeten allemaal worden vervangen

Kloof de droge steen tot een belofte

Dat er snel een antwoord volgt

Ernstige aandacht is nog steeds gericht

Op de zaklamp en het koude fortuin

Op straat met vooruitzichten

De slager loopt naar huis

Oranje in de straatverlichting

Weet het zelfs in het donker

Bewijst het met zijn ogen dicht

Hij legt zijn rode jas neer, beneden

Gaat naar zijn slaapkamer

Kleedt zich uit en vouwt zijn armen

Alsof het indruk op je kan maken

Van onder de dekens dacht hij:

Je fluisterde, je wilt meer