Breathe - Matt Corby

Speed stretches fallen rain

Skin lines on the window pane

It blurs until I’m blind

Can’t see the other side

I took the long way home

Through November’s undertone

Sharp eyes sifting through to find

Moments rare and purified

I didn’t know where I was

Or where I was running to

I didn’t know where I was

I don’t know where I’m running to

Fear is needless, seize

Air is fearless, breathe

Breathe

So far from the ocean’s thrall

I was homesick inside city walls

The seasons were upside down

I was lost in hope that I won’t be found

I didn’t know where I was

Or where I was running to

I didn’t know where I was

I don’t know where I’m running to

Fear is needless, seize

Air is fearless, breathe

Snelheid strekt zich uit over gevallen regen

Huidlijnen op het venster

Het vervaagt totdat ik blind ben

Kan de andere kant niet zien

Ik heb de lange weg naar huis genomen

Door de ondertoon van november

Scherpe ogen zoeken door om te vinden

Momenten zeldzaam en gezuiverd

Ik wist niet waar ik was

Of waar ik naartoe rende

Ik wist niet waar ik was

Ik weet niet waar ik naartoe ren

Angst is onnodig, grijp

Lucht is onbevreesd, adem in

Ademen

Zo ver van de slavernij van de oceaan

Ik had heimwee binnen de stadsmuren

De seizoenen stonden op hun kop

Ik was verdwaald in de hoop dat ik niet gevonden zou worden

Ik wist niet waar ik was

Of waar ik naartoe rende

Ik wist niet waar ik was

Ik weet niet waar ik naartoe ren

Angst is onnodig, grijp

Lucht is onbevreesd, adem in