умереть в другой день - масло черного тмина

Не думай, что здесь кого-то заботит сраный возраст гостей

В моем храме не найти каждому сложно постель

Холодный взгляд и ты промерз до самых мозга, костей

Будьте бдительны, предельно осторожны во сне

Души любят слушать истину, пусть убийственной

Всех их вниз тяну, Добро пожаловать, это лишь вестибюль

В моей голове как будто двести пуль, бестий

В рай — вместе — в ноль, не стирай мистику

Каждый сантиметр тела твоего сгорит

И тебя продолжает мучить этот маленький старик — Райс

Сквозь глубины и слой.

Берег спелых плодов.

Откусив, слуга терзает боль

Ты знаешь, каждый сантиметр тела твоего сгорит,

Но тебе продолжает нравится то падать, то парить — Райс

Прилипших кусков раскалённого металла.

Пробегая по нему босыми ногами.

Плача и крича, между мной и тобой промелькнули затаенные, хрупкие чувства.

Что вспомнились и как кажется, забудутся навсегда

Сквозь глубины и слой.

Берег спелых плодов.

Откусив, слуга терзает боль

Выстрел, на пол все мысли, запоминай

Я объясняю еще раз тебе о риске твоих искр, фабул

Не замечаешь вокруг себя ты так много лиц, бензиновых канистр, дабы

Не назвать самоубийством фатум

Как листопад он, красиво, все же быстро падал вниз

Солист повис, прошу, борись за жизнь

За каждый вдох, этаж, за каждый атом

Поставь игру хоть дважды раком,

Но знай, есть смерть, она, как раз была там

Каждый сантиметр тела твоего сгорит

И тебя продолжает мучить этот маленький старик — Райс

Почему на колени?

Жалуюсь на сложную судьбу?

От этого становится всё сложнее

Ты знаешь, каждый сантиметр тела твоего сгорит,

Но тебе продолжает нравиться то падать, то парить — Райс

Оказаться по ту сторону двери, где дни по стене гуляют по утру в гордом

одиночестве.

Не приближаться.

Встреча, которая была обузданным молчанием.

С двух сторон пролетев при этом мрак.

На воздушном шаре.

Без цвета.

Без теней.

Без возгласа на свойственных поражений

С меня хватит, мне хватит вина

Этим ублюдкам не хватит меня

Она сказала «- Док, я прошу тебя, выбей всю эту блядь из меня»

Вряд ли ей хватит мозгов, но точно знаю, хватит белья

Привязав меня к кровати, свинья

Твердит одно и то же, лишь «- Снова!

Снова!»

Я продолжаю ей читать, она повторяет все слово в слово

Каждый мой текст, всех ее снов основа,

Но она та еще, смята

Город летающих пакетов или сверкающих пяток

Будь предельно осторожен с ними

Лица взрываются, их рожи — мины

О Боже, я что-то до дрожи милый

Этот красный будто тоже синий

Эту суку мы попозже снимем

Будь предельно осторожен с ними

Ты среди всех этих дорожек, линий

Каждый сантиметр тела твоего сгорит

И тебя продолжает мучить этот маленький старик — Райс

Запахом бездомных чувств.

Тёмная ночь покрыта небом, где отражение твоё играет

Ты знаешь, каждый сантиметр тела твоего сгорит,

Но тебе продолжает нравиться то падать, то парить — Райс

Холод замыкает руки.

От незабытого секундного порыва, что гордостью капало

сверху вниз.

Водопой замёрзлых частиц, который наблюдал со стороны мерцающий

взгляд, поднимай.

Видеть тебя и длинную фигуру современного века.

Шептание падающих звезд

Denk niet dat iemand hier iets geeft om de verdomde leeftijd van de gasten

Het is moeilijk voor iedereen om een ​​bed te vinden in mijn kerk

Koud kijken en je bent bevroren tot in de hersenen, botten

Wees waakzaam, uiterst voorzichtig in een droom

Zielen luisteren graag naar de waarheid, laat het moorddadig zijn

Ik trek ze allemaal naar beneden, welkom, dit is maar een lobby

Het zijn net tweehonderd kogels in mijn hoofd, beest

Naar de hemel - samen - naar nul, wis de mystiek niet uit

Elke centimeter van je lichaam zal verbranden

En deze kleine oude man blijft je kwellen - Rice

Door diepten en lagen.

Kust van rijp fruit.

Terwijl hij een hap neemt, heeft de bediende pijn

Weet je, elke centimeter van je lichaam zal verbranden,

Maar je blijft graag vallen en dan stijgen - Rice

Kleverige stukjes heet metaal.

Met blote voeten er doorheen rennen.

Huilend en schreeuwend flitsten verborgen, fragiele gevoelens tussen mij en jou.

Wat werd herinnerd en, zo lijkt het, voor altijd zal worden vergeten

Door diepten en lagen.

Kust van rijp fruit.

Terwijl hij een hap neemt, heeft de bediende pijn

Schot, op de vloer alle gedachten, onthoud

Ik leg je nogmaals uit over het risico van je vonken, plot

Je merkt niet zoveel gezichten om je heen, benzineflessen, dus dat

Noem zelfmoord niet het lot

Als een bladval viel hij, mooi, toch snel naar beneden

De solist hing, vecht alsjeblieft voor het leven

Voor elke ademhaling, verdieping, voor elk atoom

Zet het spel minstens twee keer kanker

Maar weet dat er dood is, ze was er gewoon

Elke centimeter van je lichaam zal verbranden

En deze kleine oude man blijft je kwellen - Rice

Waarom op je knieën?

Klagen over een moeilijk lot?

Dit maakt het steeds moeilijker

Weet je, elke centimeter van je lichaam zal verbranden,

Maar je houdt er nog steeds van om te vallen en dan te stijgen - Rice

Om aan de andere kant van de deur te zijn, waar de dagen trots langs de muur lopen in de ochtend

eenzaamheid.

Benader niet.

Een bijeenkomst die bol stond van de stilte.

Tegelijkertijd vloog de duisternis van beide kanten voorbij.

Op de luchtballon.

Geen kleur.

Zonder schaduwen.

Zonder uitroep van karakteristieke nederlagen

Ik heb genoeg gehad, ik heb genoeg wijn gehad

Deze klootzakken kunnen geen genoeg van me krijgen

Ze zei "- Doc, ik smeek je, schop de hele kloten uit me"

Het is onwaarschijnlijk dat ze genoeg hersens zal hebben, maar ik weet zeker dat er genoeg ondergoed zal zijn

Mij ​​vastbinden aan het bed, varken

Hij herhaalt hetzelfde, alleen “- Alweer!

Opnieuw!"

Ik lees haar steeds voor, ze herhaalt alles woord voor woord

Elk van mijn teksten, al haar dromen zijn de basis,

Maar ze is nog steeds verfrommeld

Stad van vliegende pakjes of sprankelende hakken

Wees uiterst voorzichtig met hen

Gezichten ontploffen, hun gezichten zijn van mij

Oh God, ik ben best schattig

Dit rood is ook blauw

We schieten deze teef later neer

Wees uiterst voorzichtig met hen

Je bent tussen al deze sporen, lijnen

Elke centimeter van je lichaam zal verbranden

En deze kleine oude man blijft je kwellen - Rice

De geur van dakloze gevoelens.

De donkere nacht is bedekt met de lucht, waar je reflectie speelt

Weet je, elke centimeter van je lichaam zal verbranden,

Maar je houdt er nog steeds van om te vallen en dan te stijgen - Rice

De kou sluit de handen.

Van een onvergetelijke kortstondige impuls die droop van trots

ondersteboven.

Een waterpoel van bevroren deeltjes, die vanaf de zijkant werd waargenomen door een flikkering

opzoeken.

Om jou en de lange gestalte van de moderne tijd te zien.

Fluisterende vallende sterren