То ли будет - Марвин

Я в преддверии тепла, я то лето проебал,

Были красные глаза и еще худой карман.

Затишье на районе, словно на душу бальзам.

Дорога — каблограмма, с мыслями собравшись.

С другом по рукам, общаемся без фальши,

Узнав, что по делам, в расход не попрощавшись.

И вот дорога далее к новеньким баталиям,

С парой моих братиков мы сядем по душам.

Вокруг так много дыма, что нам нечем тут дышать.

Не торопи события, лучше делать не спеша.

Из дома только вышел, за окном была жара,

Но по*уй на погоду — проливной или же град.

Накинул капюшон, а то он бьет по ушам.

По лестнице в метро там куда-то все спешат.

Битком забит вагон, тебя убьют тут за места.

Братан, это Москва, ты за нее все знаешь сам.

Припев:

Многое возможно, всего двадцать позади.

Башка подумать может, но во многое не вник.

Многое возможно, мы пока ищем ходы.

Башка думает — можно нам пройти тут лабиринт.

В кармане грамм вонючего украсит мои дни.

Сейчас время летит, летим прямо за ним.

Слава Богу не один, но то ли будет впереди.

Братик, время нынче лютое, я сам осевший в ступоре.

Траблы летят кубарем, начало было утром.

Мысли все запутанны, балкон — место подумать.

Вот-вот, сига прикурена, на ней тлеет минута.

Мысли не распутаны, хотя я пиздато убран.

Балкон дымом окутанный, воды надо глотнуть.

Что дальше по сценарию — депресс начался заново.

Осень дарит ссадины, всю душу истерзав.

Нахлестываю старое с премьерами моментов,

Не все же было правильно, что я когда-то делал:

Многим доверял, но потом ими был предан,

Я думал — все пустяк, но потом была измена.

Но время тлеет пеплом, все меняется конкретно,

Район так воспитал и раскидал приоритеты.

Места довольно бедные, но с привкусом родным.

Братан, это же жизнь, то ли будет впереди?

Припев:

Многое возможно, всего двадцать позади.

Башка подумать может, но во многое не вник.

Многое возможно, мы пока ищем ходы.

Башка думает — можно нам пройти тут лабиринт.

В кармане грамм вонючего украсит мои дни.

Сейчас время летит, летим прямо за ним.

Слава Богу не один, но то ли будет впереди.

Ik sta aan de vooravond van warm weer, ik heb die zomer verspild,

Er waren rode ogen en een dunne zak.

De rust in de omgeving is als een balsem voor de ziel.

De weg is een kabelgram, verzameld met gedachten.

Met een vriend bij de hand, communiceren we zonder leugens,

Dat hebben we zakelijk geleerd, zonder ten koste van alles afscheid te nemen.

En hier is de weg verder naar gloednieuwe gevechten,

Met een paar van mijn broers gaan we van hart tot hart om de tafel zitten.

Er is zoveel rook in de buurt dat we hier niet kunnen ademen.

Haast je niet, het is beter om het langzaam te doen.

Ik verliet het huis, het was warm buiten,

Maar let niet op het weer - stortregens of hagel.

Hij zette een capuchon op, anders klopt het op de oren.

Iedereen haast zich de trap op in de metro.

De koets zit bomvol, ze vermoorden je hier voor je stoelen.

Bro, dit is Moskou, je weet er zelf alles voor.

Refrein:

Er is veel mogelijk, slechts twintig achter.

Het hoofd kan denken, maar hij heeft zich niet in veel dingen verdiept.

Er is veel mogelijk, we zijn nog op zoek naar verhuizingen.

Het hoofd denkt - we kunnen hier door het doolhof.

In mijn zak zal een gram stinkende mijn dagen opfleuren.

Nu vliegt de tijd, wij vliegen er vlak achter.

Godzijdank niet alleen, maar of het vooruit zal gaan.

Broeder, het is nu een heftige tijd, ik ben zelf in een roes geland.

De problemen vliegen over de kop, het begin was in de ochtend.

Gedachten zijn allemaal verward, het balkon is een plek om na te denken.

Dat is het, de witvis is aangestoken, een minuut smeult erop.

Gedachten zijn niet ontward, hoewel ik verdomme verwijderd ben.

Het balkon is gehuld in rook, je moet een slokje water nemen.

Wat is de volgende stap in het scenario - de depressie begon opnieuw.

De herfst geeft schaafwonden en kwelt de hele ziel.

Ik zweep de oude met de premières van de momenten,

Niet alles klopte, wat ik ooit deed:

Ik vertrouwde velen, maar toen werd ik door hen verraden,

Ik dacht dat alles een kleinigheid was, maar toen was er verraad.

Maar de tijd smeult met as, alles verandert concreet,

Zo heeft de wijk prioriteiten naar voren gebracht en verspreid.

De plaatsen zijn nogal arm, maar met een vleugje inheems.

Bro, dit is het leven, of zal het vooruit zijn?

Refrein:

Er is veel mogelijk, slechts twintig achter.

Het hoofd kan denken, maar hij heeft zich niet in veel dingen verdiept.

Er is veel mogelijk, we zijn nog op zoek naar verhuizingen.

Het hoofd denkt - we kunnen hier door het doolhof.

In mijn zak zal een gram stinkende mijn dagen opfleuren.

Nu vliegt de tijd, wij vliegen er vlak achter.

Godzijdank niet alleen, maar of het vooruit zal gaan.