Накипевшее - Марвин

Осень греет холодом, а стафф развеет мысли.

Давно начал по новому, все неудачи стиснув.

Утром встаю сонный, собираться надо быстро.

Времени немного, просто тратить нет смысла.

Надо включить голову, не думать о корыстном.

Круче будет тот, кто чужих идей не списывал.

В башке буянит листопад -там надо разобраться.

Времени час-двадцать, вагон повез кататься.

До конечной станции смена двух локаций.

Общаемся по рации, братан, лучше скрываться.

По району в танце, мутим махинации,

Мусор в роли Ватсона, но тут можно обоссаться.

Много было странствий, ошибок с потолок,

Тогда думать не мог, в голове не слышал шепот.

Моменты давно в прошлом, слава богу не тревожат,

Но вот осень похоже ворошит то, что я прожил.

И снова поджег бошек, дым окутал все и вся.

Пиздец, мысли летят, потом по старой вспомниться

Ссанная бессонница и мысли в тишине,

Думал лишь о ней, месяц май, гори в огне.

Прости, я не хотел, надо забыть и побыстрее,

Забыться нынче дорого, но нет больше идей.

Все, что было в памяти рисунком на листе,

Так часто был обманутым в узком кругу людей.

Сумбур осенних дней быстро разгонял депрессию,

Погода еще бесит -видимо тусим в подъезде.

Вечер будет весел, не в обиде, если тесно.

Дым заместо бенза, полный бак, что бы разогреться.

Похуй на последствия, для нас это все беспонт.

Октябрь подогрел июнь теплом и диким стрессом,

Срывами агрессии, потом убитый в месиво

Сидел, тупил на лестнице и понимал -пиздец мне.

Сильно стучало сердце, куда мне деться?

Мысли в тайнике стали за меня чем-то полезным.

И вот что-то теперь пишу о наболевшем,

С головой свежей и без выводов поспешных.

Чернилами всю суть расписывал так нежно,

Почерком небрежным остротой куплет навешивал.

Чувство накипевшее все, то что я пережил,

Через себя пустил, но скрутил моменты прежние.

De herfst verwarmt met kou, en het personeel zal gedachten verdrijven.

Ik begon een lange tijd geleden opnieuw en drukte alle mislukkingen uit.

's Morgens sta ik slaperig op, ik moet me snel klaarmaken.

Er is niet veel tijd, het heeft gewoon geen zin om te verspillen.

Je moet je hoofd omdraaien, niet aan egoïstische dingen denken.

Degene die de ideeën van andere mensen niet heeft gekopieerd, zal cooler zijn.

Bladval is ongebreideld in het hoofd - je moet het daar uitzoeken.

Tijd een uur of twintig, de auto werd meegenomen om te rijden.

Voor het eindstation wisselen van twee locaties.

We communiceren via de radio, bro, het is beter om ons te verstoppen.

Dansend door de wijk, wakkeren we oplichters aan,

Vuilnis in de rol van Watson, maar hier mag je wel pissen.

Er waren veel omzwervingen, fouten van het plafond,

Toen kon ik niet denken, ik hoorde geen gefluister in mijn hoofd.

Momenten zijn lang in het verleden, godzijdank dat ze niet storen,

Maar de herfst lijkt op te wekken wat ik heb geleefd.

En weer stak hij de hoofden in brand, de rook omhulde alles en nog wat.

Fucked up, gedachten vliegen, onthoud dan de oude manier

Pissende slapeloosheid en gedachten in stilte,

Ik dacht alleen aan haar, de maand mei, branden in het vuur.

Het spijt me, het was niet mijn bedoeling, ik moet het snel vergeten

Het is nu duur om te vergeten, maar er zijn geen ideeën meer.

Alles wat in de herinnering was van een tekening op een vel,

Zo vaak werd hij bedrogen in een kleine kring van mensen.

De verwarring van herfstdagen verspreidde snel depressie,

Het weer is nog steeds razend - blijkbaar hangen we bij de ingang.

De avond zal vrolijk zijn, niet beledigd als het druk is.

Rook in plaats van benzine, volle tank om op te warmen.

Trek je niets aan van de gevolgen, het is allemaal voor ons bestemd.

Oktober warmde juni op met warmte en wilde stress,

Instortingen van agressie, vervolgens gedood in een puinhoop

Ik zat, stom op de trap en realiseerde me - neukte me.

Mijn hart bonsde, waar moet ik heen?

De gedachten in de cache werden iets bruikbaars voor mij.

En nu schrijf ik iets over pijnlijke dingen,

Met een fris hoofd en geen overhaaste conclusies.

Hij schilderde de hele essentie met inkt zo zacht,

Hij hing een couplet in een onzorgvuldig scherp handschrift.

Ik voelde kokend over alles wat ik heb meegemaakt,

Ik liet het door me heen gaan, maar verdraaide de oude momenten.