The Enigma Of Fate - Martriden

Beyond the winds of torment

Blackened eyes spilling blood

In the dark I grew

Twisted and torn forever

The pain that shoots inside of me

Taking my life, a deadly thorn

My mind turns to memories

Isolation my only companion

The time will come to pass

I will make my stand

Into silent shadows I crawl

Grey surrounds me, lost within

Burning in my mind

Apparitions, the enigma of fate

The fear of the unknown

Removing the mask, the vacant gaze

Self-lacerations degenerating me

Into each eye I stare, the shades of

Perfect black

My head hangs low, I shudder from

The nothing against my back

Impurities reflected from within

My own blindness, my own regret

Please forgive the evil in me

The essence of which lets me live

Beyond the winds of torment

Blackened eyes spilling blood

In the dark I grew

Twisted and torn forever

Voorbij de winden van kwelling

Zwarte ogen die bloed morsen

In het donker groeide ik

Voor altijd gedraaid en gescheurd

De pijn die in mij schiet

Mijn leven nemen, een dodelijke doorn

Mijn gedachten gaan naar herinneringen

Isolatie mijn enige metgezel

De tijd zal komen

Ik zal mijn standpunt innemen

In stille schaduwen kruip ik

Grijs omringt me, verloren van binnen

Branden in mijn gedachten

Verschijningen, het raadsel van het lot

De angst voor het onbekende

Het masker verwijderen, de lege blik

Zelfverwondingen degenereren me

In elk oog staar ik, de tinten van

Perfect zwart

Mijn hoofd hangt laag, ik huiver van

Het niets tegen mijn rug

Onzuiverheden weerspiegeld van binnenuit

Mijn eigen blindheid, mijn eigen spijt

Vergeef het kwaad in mij

De essentie waarvan ik kan leven

Voorbij de winden van kwelling

Zwarte ogen die bloed morsen

In het donker groeide ik

Voor altijd gedraaid en gescheurd