Iaiá do Cais Dourado - Martinho Da Vila, Unidos de Vila Isabel

No Cais Dourado da velha Bahia

Onde estava o capoeira

A Iaiá também se via

Juntos na feira ou na romaria

No banho de cachoeira

E também na pescaria

Dançavam juntos em todo fandango e festinha

E no reinado, contramestre e pastorinha

Cantavam laiá lalaiá iaiá

Nas festas do Alto do Gantois

Mas loucamente a Iaiá do Cais Dourado

Trocou seu amor ardente

Por um moço requintado

E foi se embora

Passear em barco a vela

Desfilando em carruagem

Já não era mais aquela

E o capoeira que era valente chorou

Até que um dia a mulata

Lá nos cais apareceu

E ao ver o seu capoeira para ele logo correu

Pediu guarida, mas o capoeira não deu

Desesperada, caiu no mundo a vagar

E o capoeira ficou com seu povo a cantar

Lalaiá Iaiá

Bij de Gouden Pier van het oude Bahia

Waar was capoeira

A Iaiá was ook via

Samen op de kermis of op de bedevaart

In het watervalbad

En ook in vissen

Ze dansten samen in elke fandango en elk feest

En in de regeerperiode, voorman en pastorinha

Ze zongen laiá lalaiá iaiá

Op de feesten van Alto do Gantois

Maar gek de Iaiá do Pais Dourado

Je brandende liefde geruild

Door een voortreffelijke jonge man

En ging weg

Zeilen op zeilboot

Paraden in koets

was dat niet meer

En de capoeira die dapper was huilde

Tot op een dag een mulat

Daar op de pier verscheen

En toen hij zijn capoeira voor hem zag, rende hij al snel

Hij vroeg om onderdak, maar capoeira gaf niet

Wanhopig viel ze in de wereld om rond te dwalen

En capoeira bleef bij de mensen om te zingen

Lalaia Iaia