Feitico Da Vila - Martinho Da Vila

Quem nasce lá na vila

Nem sequer vacila

Ao abraçar o samba

Que faz dançar os galhos do arvoredo

E faz a lua nascer mais cedo

Lá em vila isabel

Quem é bacharel

Não tem medo de bamba;

São paulo dá café, minas dá leite

E a vila isabel dá samba

A vila tem um feitiço sem farofa

Sem vela e sem vintém

Que nos faz bem;

Tem o nome de princesa

Transformou o samba

Num feitiço decente que prende a gente

O sol da vila é triste

Samba não assiste porque a gente implora:

Sol, pelo amor de deus, não venha agora!

Que as morenas vão logo embora

Eu sei tudo que faço

Sei por onde passo;

Paixão não me aniquila!

Mas tenho que dizer, modéstia parte

Meus senhores: eu sou da vila!

Wie is daar in het dorp geboren

niet eens terugdeinzen

Bij het omarmen van samba

Dat laat de takken van de boom dansen

En laat de maan eerder opkomen

Daar in vila isabel

wie is vrijgezel?

Niet bang voor bamboe;

São Paulo geeft koffie, Minas geeft melk

En vila isabel geeft samba

Het dorp heeft een spreuk zonder farofa

Zonder kaars en zonder cent

Dat doet ons goed;

Het heeft de naam prinses

Het transformeerde samba

In een fatsoenlijke spreuk die ons bindt

De zon van het dorp is verdrietig

Samba kijkt niet omdat we smeken:

Sol, in godsnaam, kom nu niet!

Dat de brunettes binnenkort vertrekken

Ik weet alles wat ik doe

ik weet waar ik heen ga;

Passie vernietigt me niet!

Maar ik moet zeggen, de bescheidenheid gaat weg

Heren: ik kom uit het dorp!