Te Creo - Martina Stoessel

No se si hago bien, no sé si hago mal

No se si decirlo, no sé si callar

Que es esto que siento tan dentro de mí

Hoy me pregunto si amar es así

Mientras algo me hablo de ti

Mientras algo crecía en mí

Encontré las respuestas a mi soledad

Ahora sé que vivir es soñar

Ahora sé que la tierra es el cielo

Te quiero

Te quiero

Que en tus brazos ya no tengo miedo

Te quiero

Te quiero

Que me extrañas con tus ojos

Te creo

Te creo

Y cuando te acercas no se como actuar

Parezco una niña me pongo a temblar

No se que me pasa, no se si es normal

Si a todas las chicas les pasa algo igual

Mientras algo me hablo de ti

Mientras algo crecía en mí

Encontré las respuestas a mi soledad

Ahora sé que vivir es soñar

Ahora sé que la tierra es el cielo

Te quiero

Te quiero

Que en tus brazos ya no tengo miedo

Te quiero

Te quiero

Que me extrañas con tus ojos

Te creo

Te creo

Que me extrañas;

que me llamas

Te creo

Te creo

Te quiero

Te quiero

Ahora se que la tierra es el cielo

Te quiero

Te quiero

En tus brazos ya no tengo miedo

Que me extrañas con tus ojos

Te creo

Te creo

Que me extrañas, que me llamas

Te creo

Te creo

No se si hago bien, no se si hago mal

No se si decirlo, no se si callar

Ik weet niet of ik het goed doe, ik weet niet of ik het verkeerd doe

Ik weet niet of ik het moet zeggen, ik weet niet of ik moet zwijgen

Wat is dit dat ik zo van binnen voel?

Vandaag vraag ik me af of liefhebben ook zo is

Zoals iets me over jou vertelde

Terwijl er iets in mij groeide

Ik vond de antwoorden op mijn eenzaamheid

Nu weet ik dat leven dromen is

Nu weet ik dat de aarde de lucht is

Ik houd van jou

Ik houd van jou

Dat ik in jouw armen niet meer bang ben

Ik houd van jou

Ik houd van jou

Dat je me mist met je ogen

I denk

I denk

En als je dichtbij komt, weet ik niet hoe ik moet handelen

Ik zie eruit als een meisje, ik begin te beven

Ik weet niet wat er met me aan de hand is, ik weet niet of het normaal is

Als zoiets met alle meisjes gebeurt

Zoals iets me over jou vertelde

Terwijl er iets in mij groeide

Ik vond de antwoorden op mijn eenzaamheid

Nu weet ik dat leven dromen is

Nu weet ik dat de aarde de lucht is

Ik houd van jou

Ik houd van jou

Dat ik in jouw armen niet meer bang ben

Ik houd van jou

Ik houd van jou

Dat je me mist met je ogen

I denk

I denk

Dat je me mist;

hoe noem je mij

I denk

I denk

Ik houd van jou

Ik houd van jou

Nu weet ik dat de aarde de lucht is

Ik houd van jou

Ik houd van jou

In jouw armen ben ik niet langer bang

Dat je me mist met je ogen

I denk

I denk

Dat je me mist, dat je me belt

I denk

I denk

Ik weet niet of ik het goed doe, ik weet niet of ik het verkeerd doe

Ik weet niet of ik het moet zeggen, ik weet niet of ik moet zwijgen