Pelt - Marriages

Worn, the diadem of suffering

Or crown of meaninglessness

Ignites the unending dusk and sets forth the mantle of perversion

From love, thick with blood it is inherited by the many hands of I

Worked tirelessly those folds, lain and draping

To both stifle and coax the growing numbers

Without eternal soul we are so moved by means

Trampled the pelt to new function

So from mire make the fur of benediction

Taken upon our coagulate body to form a great beast

All 7 heads and hands, ten tiny fingers plunged into me

Lest I should ride death reign less and alone

For father who dies on new year’s day

To shoot the peaceful prince

To put down a horse with legs that are broken

And mend a broken fence

Versleten, de diadeem van het lijden

Of de kroon van zinloosheid

Ontsteekt de oneindige schemering en zet de mantel van perversie uiteen

Van liefde, dik met bloed, is het geërfd door de vele handen van I

Onvermoeibaar gewerkt aan die plooien, liggend en draperend

Om de groeiende aantallen zowel te onderdrukken als over te halen

Zonder eeuwige ziel zijn we zo ontroerd door middelen

De vacht vertrapt naar een nieuwe functie

Dus maak van modder de vacht van zegening

Genomen op ons samengeklonterde lichaam om een ​​groot beest te vormen

Alle 7 hoofden en handen, tien kleine vingers gestoken in mij

Opdat ik de dood niet minder en alleen zou besturen

Voor vader die sterft op nieuwjaarsdag

Om de vreedzame prins neer te schieten

Om een ​​paard af te maken met gebroken benen

En repareer een gebroken hek