Hieronder staat de songtekst van het nummer Смородина , artiest - Марк Винокуров met vertaling
Originele tekst met vertaling
Марк Винокуров
Пригорюнилась трава, наклонилась до земли,
И куда то до тепла, улетели журавли,
Закручинился в дали месяц молодой,
Разбросав лучи свои, за серебряной рекой.
В малахитовых полях, васильки раняют мёд,
И о чём то на ветвях, грустно соловьи поют,
Разгулялсяозорной, ветер гуслями звеня,
Но с собой как прежде вновь, он не позовёт меня.
На губах смородина, чёрная горчит,
И всё ладно вроде бы, а душа болит,
В дали бирюзовые не подняться мне,
Знать грехи тяжёлые, держат на земле.
У дороги бьёт родник, с горькой, мёртвою водой,
Ну, а мне бы хоть на миг, отыскать глоток живой,
В монастырь бы с ней пошёл, у иконы освятил,
Да смородины потом, каждый листик окропил.
На губах смородина, чёрная горчит,
И всё ладно вроде бы, а душа болит,
В дали бирюзовые не подняться мне,
Знать грехи тяжёлые, держат на земле.
На губах смородина, чёрная горчит,
И всё ладно вроде бы, а душа болит,
В дали бирюзовые не подняться мне,
Знать грехи тяжёлые, держат на земле,
В дали бирюзовые не подняться мне,
Знать грехи тяжёлые, держат на земле.
Het gras rouwde, boog zich naar de grond,
En ergens naar de warmte vlogen de kraanvogels weg,
Een jonge maand draaide in de verte,
Hun stralen verspreidend, voorbij de zilveren rivier.
In malachietvelden doen korenbloemen pijn aan honing,
En over iets op de takken zingen de nachtegalen droevig,
De ondeugende zwierven, de wind rinkelend met harpen,
Maar weer met hem, zoals voorheen, zal hij me niet bellen.
Krenten op de lippen, zwart bitter,
En alles lijkt in orde te zijn, maar mijn ziel doet pijn,
In het turkoois gaf me om niet op te staan,
Ken zware zonden, blijf op de grond.
Bij de weg is een bron, met bitter, dood water,
Nou, al was het maar voor een moment, ik zou graag een slok levend vinden,
Ik zou met haar naar het klooster gaan, haar wijden aan de icoon,
Ja, krenten later, besprenkeld met elk blad.
Krenten op de lippen, zwart bitter,
En alles lijkt in orde te zijn, maar mijn ziel doet pijn,
In het turkoois gaf me om niet op te staan,
Ken zware zonden, blijf op de grond.
Krenten op de lippen, zwart bitter,
En alles lijkt in orde te zijn, maar mijn ziel doet pijn,
In het turkoois gaf me om niet op te staan,
Ken zware zonden, blijf op de grond,
In het turkoois gaf me om niet op te staan,
Ken zware zonden, blijf op de grond.
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt