Blur - Mark Morton, Mark Morales

It’s just a phase, in time it will subside

It never would aptly take my place along the line

Losing my fate, and faking through the days

Search for the motive keeping me alive

Passing time

Nothing left to see

Nowhere to return

Go and set me free

One time around the sun

Follow the path along the broken roads

We know the weight of all the sorrow we can’t hold

Not what we want

It’s all become a blur

We’re growing numb out in the cold

But can’t let go

Patiently waiting for the last reprise

Anticipation of the slowly rising tide

Keep it locked away, a world to wash away

Pretending I can do more than survive

Wasting time

Nothing left to see

Nowhere to return

So go and set me free

One time around the sun

Follow the path along the broken roads

We know the weight of all the sorrow we can’t hold

Not what we want

It’s all become a blur

We’re growing numb out in the cold

But can’t let go

But can’t let go

But can’t let, can’t let, can’t let go

Oh, I sit hold and my breath

Can’t scare myself to death

There must be some attraction to this ritual of guilt

Crawling through my time

Can I watch the day unwind?

Sifting through the remnants

I know what I will find

Follow the path along the broken roads

We know the weight of all the sorrow we can’t hold

Not what we want

It’s all become a blur

We’re growing numb out in the cold

But can’t let go

But can’t let go

Het is maar een fase, na verloop van tijd zal het verdwijnen

Het zou nooit mijn plaats innemen langs de lijn

Mijn lot verliezen en door de dagen doen alsof

Zoek naar het motief dat me in leven houdt

Tijd verstrijken

Niets meer te zien

Nergens om terug te keren

Ga en laat me vrij

Een keer rond de zon

Volg het pad langs de gebroken wegen

We kennen het gewicht van al het verdriet dat we niet kunnen dragen

Niet wat we willen

Het is allemaal wazig geworden

We worden gevoelloos in de kou

Maar kan niet loslaten

Geduldig wachten op de laatste reprise

Anticiperen op het langzaam opkomende tij

Houd het op slot, een wereld om weg te spoelen

Doen alsof ik meer kan dan overleven

Tijd verspillen

Niets meer te zien

Nergens om terug te keren

Dus ga en laat me vrij

Een keer rond de zon

Volg het pad langs de gebroken wegen

We kennen het gewicht van al het verdriet dat we niet kunnen dragen

Niet wat we willen

Het is allemaal wazig geworden

We worden gevoelloos in de kou

Maar kan niet loslaten

Maar kan niet loslaten

Maar kan niet laten, kan niet laten, kan niet laten gaan

Oh, ik zit vast en mijn adem

Kan mezelf niet dood laten schrikken

Er moet enige aantrekkingskracht zijn op dit ritueel van schuld

Door mijn tijd kruipen

Kan ik kijken hoe de dag tot rust komt?

Door de overblijfselen ziften

Ik weet wat ik zal vinden

Volg het pad langs de gebroken wegen

We kennen het gewicht van al het verdriet dat we niet kunnen dragen

Niet wat we willen

Het is allemaal wazig geworden

We worden gevoelloos in de kou

Maar kan niet loslaten

Maar kan niet loslaten