Людей больше нет - Mark Bristar

Если того, что ты любишь, рядом больше нет

Значит.

Тебя больше нет.

Тебя больше нет

Большой потенциал стремится к большим высотам

Так почему грустна она, идя на работу?

«Привет.»

«Привет.»

Словно лучик озарила своей светлой головою

Нет ни тучки, вижу спектр неба голубого

В ответ мне свет

И теперь в каждом новом вдохе, и в каждом новом лице

Задаю себе вопрос, знаешь счастье в этой жизни

Иль нет?

Иль нет?

Все эти люди, что безмолвно запрещать лишь все нам склонны

Я прошу ребенка-Бога, чтоб вернул он их в коробку

В ответ: «Такой нынче век»

Людей больше нет

Людей больше нет

Людей больше нет

Людей больше нет

Als waar je van houdt er niet meer is

Middelen.

Je bent niet meer.

Je bent niet meer

Groot potentieel streeft naar grote hoogten

Dus waarom is ze verdrietig als ze naar haar werk gaat?

"Hoi."

"Hoi."

Als een straal die oplicht met zijn heldere kop

Er is geen wolk, ik zie het spectrum van de blauwe lucht

Als antwoord op mij licht

En nu in elke nieuwe ademhaling en in elk nieuw gezicht

Ik stel mezelf een vraag, je kent geluk in dit leven

Is het niet?

Is het niet?

Al deze mensen die stilzwijgend alleen wij allemaal verbieden, zijn geneigd

Ik vraag de kind-God om ze terug te brengen naar de doos

Als reactie: "Dit is de leeftijd"

Er zijn geen mensen meer

Er zijn geen mensen meer

Er zijn geen mensen meer

Er zijn geen mensen meer