Alma de Barro - Marie Claire D'Ubaldo

Esta tierra te do un sueo en el pasado

fue hace tiempo

fue cuando an no cabia el miedo

y ese sueo un da se vo desangrado

De otros mares, vinieron con mascaras de dioses

se ocultaron detrs de la avaricia y el derroche

fue un engao a tu fragilidad y tu inocencia

todava se escucha tu llanto en la lejana

(en la lejana)

Alma de barro, piel de color marrn

no pudiste elegir

alma de barro, piel de color marrn

no pudiste elegir, no te dejaron elegir

Y pensar que este suelo fue tu morada

y una lgrima, pues no puedo entender

porque pasara, lo que pasara

Alma de barro, piel de color marrn

no pudiste elegir

alma de barro, piel de color marrn

no pudiste elegir, no te dejaron vivir

Hoy ms raices quieren la historia fiel

(quieren la historia fiel)

Alma de barro

vive tu canto en m, tu canto vive en m

(tu canto vive en m)

Alma De Barro: This song, quite hard to translate, talks about the

indigenous naitives before colonization.

They had dreams, they were

proud.

But from another sea came a different people with (what the

naitives thought they were) masks of gods, and suddenly they knew

fright and pain.

They lost their dreams and they couldn’t chose their

future.

A lot of that culture was lost.

But there’s an essence that is always there;

it comes to life at different times and in different ways.

Sometimes with words that we use today from that old and wise language,

and sometimes when we hear a quena or a sikus, carried on the wind…

coming from the mountains in the Andes… telling us it will never go, it will stay forever, like a ghost from another life.

Dit land gaf je in het verleden een droom

het was lang geleden

Het was toen er nog geen angst was

en die droom dat je op een dag doodbloedde

Van andere zeeën kwamen ze met maskers van goden

verscholen achter hebzucht en afval

Het was een misleiding van je kwetsbaarheid en je onschuld

je kreet is nog steeds te horen in de verte

(in de verte)

Kleiziel, bruine huid

je kon niet kiezen

klei ziel, bruine huid

je kon niet kiezen, ze lieten je niet kiezen

En dan te bedenken dat deze grond jouw verblijfplaats was

en een traan, want ik kan het niet begrijpen

want het zal gebeuren, wat zal er gebeuren?

Kleiziel, bruine huid

je kon niet kiezen

klei ziel, bruine huid

je kon niet kiezen, ze lieten je niet leven

Vandaag willen meer roots het trouwe verhaal

(ze willen het ware verhaal)

klei ziel

je lied leeft in mij, je lied leeft in mij

(je lied leeft in mij)

Alma De Barro: Dit nummer, vrij moeilijk te vertalen, gaat over de

inheemse inboorlingen vóór de kolonisatie.

Ze hadden dromen, ze waren

trots.

Maar uit een andere zee kwam een ​​ander volk met (wat de

naïef dachten dat ze waren) maskers van goden, en plotseling wisten ze

schrik en pijn.

Ze verloren hun dromen en ze konden hun dromen niet kiezen

toekomst.

Veel van die cultuur is verloren gegaan.

Maar er is een essentie die er altijd is;

het komt op verschillende tijdstippen en op verschillende manieren tot leven.

Soms met woorden die we vandaag gebruiken uit die oude en wijze taal,

en soms, als we een quena of een sikus horen, gedragen op de wind...

komend van de bergen in de Andes... ons vertellend dat het nooit zal gaan, het zal voor altijd blijven, als een geest uit een ander leven.