Sarapatel Humano - Márcio Faraco

Enquanto o menino come

Calango, erva daninha

O governo troca voto

Por um quilo de farinha

Sarapatel humano

Feito do sangue da gente

Entra ano, sai ano

Só muda de presidente

Muda também o menino

Que morreu no esquecimento

Assim como esse lamento

Nem vai ser considerado

Aqui nada se mexe

Nem notícias do passado

O futuro é muito longe

E o presente tão atrasado

É, Maria do Socorro

Profissão de fé

Come pó, cospe tijolo

Come o que tiver

Se pintar um bicho, pega

Pega esse filé

Não tem reza, não tem choro

Deus dará quando vier

Em cima, o nordeste seca

Em baixo, o sul morre afogado

Eu já nem sei pra que lado

Fica a casa do diabo

Chegou o ano dois mil

Vivas, fogos de artifício

O mundo virou milênio

E o Brasil um sacrifício

Terwijl de jongen eet

Calango, wiet

De regering wisselt stemmen uit

Voor een kilo meel

menselijke Sarapatel

Gemaakt van het bloed van mensen

Jaar in jaar uit

Verander alleen van president

De jongen verandert ook

Wie stierf in de vergetelheid?

Net als deze klaagzang

zal niet worden overwogen

Hier beweegt niets

Geen nieuws uit het verleden

De toekomst is heel ver weg

En het cadeau zo laat

Ja, Maria do Socorro

Geloofsbelijdenis

Eet stof, spuug bakstenen

Eet wat je hebt

Als je een dier schildert, neem het dan

neem die filet

Er is geen gebed, er is geen gehuil

God zal geven wanneer hij komt

Boven droogt het noordoosten

Beneden verdrinkt het zuiden

Ik weet niet eens welke kant op

Het is het huis van de duivel

Het jaar tweeduizend is aangebroken

Proost, vuurwerk

De wereld werd millennium

En Brazilië een offer