Space Heater - Marathon

My bike shivers in this cold, and you’re stoking up some old flames inside.

It steams my cheeks' windows, but you can’t squeeze the worry out through my

numb hands.

I can’t even feel that.

Get out the ice pick and take some good hacks.

Don’t be so anxious that teaching this old mutt some new tricks gets you a

puppy all heartsick, no.

Here’s a quick history lesson: I’m not in love, I’ve never been.

I’m not even sure that can happen to me.

So we’re a good match.

I’ll keep rubbing your back if you will scratch mine.

Blood bubbles to my skin.

It’s gonna fill these new cracks in.

Scarlet fingertracks remind me where your hands have been.

And what makes the pain complete: torn flesh leaves searing heat.

But bed-warming alone is not enough to defrost me.

There goes my chance.

There goes my chance.

There goes my best chance.

Every time this happens, I catch myself trying to resist unlocking my head case,

but this time the key began to twist.

Turn it back now.

Pull your hands out.

Sweetness and touch cannot erase disappointment.

Let’s get inside before it freezes to my face.

Mijn fiets rilt van deze kou en jij stookt wat oude vlammen van binnen op.

Het stoomt de ramen van mijn wangen, maar je kunt de zorgen er niet uit persen door mijn

gevoelloze handen.

Ik kan dat niet eens voelen.

Haal de ijspriem tevoorschijn en neem een ​​paar goede hacks.

Wees niet zo bezorgd dat het leren van deze oude mormel een paar nieuwe trucjes oplevert

puppy helemaal hartverscheurend, nee.

Hier is een korte geschiedenisles: ik ben niet verliefd, dat ben ik nooit geweest.

Ik weet niet eens zeker of dat mij kan overkomen.

Dus we zijn een goede match.

Ik blijf over je rug wrijven als je de mijne krabt.

Bloed borrelt naar mijn huid.

Het gaat deze nieuwe scheuren opvullen.

Scarlet vingersporen herinneren me eraan waar je handen waren.

En wat de pijn compleet maakt: gescheurd vlees laat verzengende hitte achter.

Maar bedwarming alleen is niet genoeg om me te ontdooien.

Daar gaat mijn kans.

Daar gaat mijn kans.

Daar gaat mijn beste kans.

Elke keer dat dit gebeurt, betrap ik mezelf erop dat ik probeer te weerstaan ​​aan het ontgrendelen van mijn hoofdbehuizing,

maar deze keer begon de sleutel te draaien.

Draai het nu terug.

Trek je handen uit.

Zoetheid en aanraking kunnen teleurstelling niet uitwissen.

Laten we naar binnen gaan voordat het aan mijn gezicht bevriest.