La Moglie Del Soldato - Mao

Muove piano le braccia

Con la solita grazia

Si capisce che

Ha saputo amare

Ha dovuto soffrire

E non parla più

Può soltanto cantare

Qualcosa di dolcissimo

Nell’acquario del mondo

Una sola sirena

Ma bellissima

Forse non lo sapeva

Forse non lo voleva

Ora è inutile

Può soltanto cantare

Qualcosa di dolcissimo

Tra le onde viaggia muore perchè

Muore di solitudine

E mi accorgo che mi assomiglia un po'

Lui diceva presto mi vedrai ritornare

È un solo un attimo

Ma il dolore più grande

Se lo stai ad aspettare

Può sorprenderti

Un addio fatale

Lei non poteva stare qui

Tra le onde viaggia muore perchè

Muore di solitudine

E mi accorgo che mi assomiglia un po'

Davvero mi assomiglia un po'

Sotto un’acqua limpida

Lei si muove libera

Di rumori non c'è nè

Solo una canzone blu

Che si perde lontano

Diventa irrangiungibile

Tra le onde viaggia muore perchè

Muore di solitudine

Hij beweegt zijn armen langzaam

Met de gebruikelijke gratie

We begrijpen dat

Hij wist hoe hij moest liefhebben

Hij moest lijden

En hij praat niet meer

Hij kan alleen zingen

Iets heel liefs

In het aquarium van de wereld

een sirene

Maar mooi

Misschien wist hij het niet

Misschien wilde hij het niet

Nu is het nutteloos

Hij kan alleen zingen

Iets heel liefs

Hij reist tussen de golven en sterft omdat

Hij sterft van eenzaamheid

En ik besef dat het een beetje op mij lijkt

Hij zei dat je me snel zult zien terugkeren

Het is maar een moment

Maar de grootste pijn

Als je erop zit te wachten

Het zal je misschien verbazen

Een fataal afscheid

Ze kon hier niet blijven

Hij reist tussen de golven en sterft omdat

Hij sterft van eenzaamheid

En ik besef dat het een beetje op mij lijkt

Ze lijkt echt een beetje op mij

Onder helder water

Ze beweegt vrij

Er is geen geluid

Gewoon een blauw liedje

Wat ver weg is verloren

Het wordt onbereikbaar

Hij reist tussen de golven en sterft omdat

Hij sterft van eenzaamheid