Esthisis - Manto

Η αφή το άγγιγμα που δεν ξεχάστηκε

Στις παλάμες τ' όνειρό μας που ζεστάθηκε

Να σε βλέπω μια να μπαίνεις, μια να χάνεσαι

Σε παιχνίδι πονηρό και να μην πιάνεσαι

Όλες οι αισθήσεις μου οδηγούν σε σένα

Όλες οι αισθήσεις σου κυβερνούν εμένα

Να μεθώ στη μυρωδιά που δεν ξεπέρασα

Και να ζω ξανά μαζί σου όσα πέρασα

Κι ότι ωραίο τραγουδήσαμε δεν έσβησε

Στην ανάσα σου κρατήθηκε και έζησε

Γεύση από ένα στόμα που δεν ξέχασα

Γεύση που απ' τα δικά σου χείλη ένιωσα

Κι όταν το πρωί θα φτάνεις σαν παραίσθηση

Τότε θα μου ελέγχεις και την έκτη αίσθηση

De aanraking de aanraking die niet werd vergeten

In de handpalmen van onze dromen die warm werden

Om je een keer te zien binnenkomen, een keer verdwijnen

In een spelletje sluwheid en niet gepakt worden

Al mijn zintuigen leiden naar jou

Al je zintuigen beheersen mij

Om dronken te worden van de geur kwam ik er niet overheen

En om weer met jou te leven wat ik heb meegemaakt

En het mooie lied dat we zongen, vervaagde niet

In jouw adem hield hij vast en leefde

Proef uit een mond die ik niet ben vergeten

Een smaak die ik van je lippen voelde

En wanneer je 's ochtends aankomt als een hallucinatie

Dan beheers je ook mijn zesde zintuig