The Warriors Prayer - Manowar

Grandfather, tell my a story!

Alright, go and get your storybook.

No, no, not one of those, a real story!

A real story?

Yes, tell me about when you were a boy.

Well, then, I shall have to take you back with me,

A long way in time…

«it was my thirteenth year on a cold winters

Day, as I walked through the enchanted

Forest, I heard the sound of horses, and men

At arms, I felt compelled to walk on and

Find the place of these sounds, and when

The forest did clear I was standing on a Hill before me the armies of the worlds

Standing, waiting.

I thought to myself, for

Whom or for what are they waiting?

Suddenly a gust of wind came up from the

North, there appeared a lone rider, holding

A sword of steel, then from the south came

Another, bearing a battle ax, from the east

Came a third holding a spiked club, and

Finally from the west, a rider who weilded

A great hammer of war.

with them came

Their soldiers of death, followed by an Army of immortals.

they were few in number

But the look in their eyes told all who

Beheld them that they would leave this day

Only in victory or death.

and there was a Great silence…

My heart began to pound, storm clouds

Filled the sky with darkness, rain came, and

The four winds blew with such anger that i Held fast to a tree.

I watched the four

Riders raise their weapons into the air.

Without warning, screaming their war cry

They led the attack, down to the battle they

Rode, they met the armies of the world with

A mighty clash!

I could feel the ground

Shake, the earth drank much blood that

Day.

each of the four, was unto himself, a Whirlwind of doom!!!

When the smoke did clear, many thousands

Were dead.

there was much blood and gore.

Their bodies lay broken and scattered

Across the battlefield like brown leaves

Blown by the wind.

and I saw the four ride

Together to the top of the hill, while below

Them the soldiers of death assembled, all

Those who would now swear allegiance

To them.

And the four spoke the words of the

Warriors prayer.

Gods of war I call you, my sword

Is by my side.

I seek a life of honor, free from

All false pride.

I will crack the whip with a bold

Mighty hail.

Cover me with death if I should

Ever fail.

Glory, majesty, unity

Hail, hail, hail.

And as I stood and looked on, I heard the

Armies of the world hail them without

End, and their voices of victory carried

Long and far throughout the land!»

Well, thats it, did you like the story?

Yeah, it was great!

Oh good, Im glad.

now off to bed with you.

Grandfather?

Yes?

Who were those four men?

Who were they?

They were the metal kings!!!

Grootvader, vertel mijn verhaal!

Oké, ga je verhalenboek halen.

Nee, nee, niet een van die, een echt verhaal!

Een echt verhaal?

Ja, vertel me eens over toen je een jongen was.

Wel, dan zal ik je mee terug moeten nemen,

Een lange weg in de tijd…

"het was mijn dertiende jaar op een koude winter"

Dag, terwijl ik door de betoverde liep

Bos, ik hoorde het geluid van paarden en mannen

Op de arm voelde ik me gedwongen om door te lopen en

Vind de plaats van deze geluiden, en wanneer

Het bos maakte duidelijk dat ik op een heuvel stond voor mij de legers van de werelden

Staan, wachten.

Ik dacht bij mezelf, voor

Op wie of waar wachten ze?

Plots kwam er een windvlaag op uit de

In het noorden verscheen een eenzame rijder, die

Een zwaard van staal, toen kwam uit het zuiden

Een andere, met een strijdbijl, uit het oosten

Kwam een ​​derde met een gespikkelde club, en

Eindelijk uit het westen, een rijder die weilde

Een grote oorlogshamer.

met hen kwam

Hun soldaten van de dood, gevolgd door een leger van onsterfelijken.

ze waren met weinig in aantal

Maar de blik in hun ogen vertelde iedereen wie

Aanschouwde hen dat ze deze dag zouden vertrekken

Alleen bij overwinning of dood.

en er was een grote stilte...

Mijn hart begon te bonzen, onweerswolken

Vulde de lucht met duisternis, regen kwam, en

De vier winden bliezen met zo'n woede dat ik me aan een boom vasthield.

Ik heb de vier bekeken

Ruiters heffen hun wapens in de lucht.

Zonder waarschuwing, schreeuwend hun strijdkreet

Ze leidden de aanval, tot aan de strijd die ze...

Reed, ze ontmoetten de legers van de wereld met...

Een machtige botsing!

Ik kon de grond voelen

Schud, de aarde dronk veel bloed dat

Dag.

elk van de vier was voor zichzelf een wervelwind van onheil!!!

Toen de rook optrok, vele duizenden

Wij zijn dood.

er was veel bloed en gore.

Hun lichamen lagen gebroken en verspreid

Over het slagveld als bruine bladeren

Geblazen door de wind.

en ik zag de vier rijden

Samen naar de top van de heuvel, terwijl beneden

Die soldaten des doods verzamelden zich allemaal

Degenen die nu trouw zouden zweren

Naar hen.

En de vier spraken de woorden van de

Strijders gebed.

Oorlogsgoden noem ik je, mijn zwaard

Staat aan mijn zijde.

Ik zoek een leven van eer, vrij van

Allemaal valse trots.

Ik zal de zweep met een vet kraken

Machtige hagel.

Bedek me met de dood als ik zou moeten

ooit mislukken.

Glorie, majesteit, eenheid

Hagel, hagel, hagel.

En terwijl ik stond en toekeek, hoorde ik de

Legers van de wereld begroeten ze zonder

Einde, en hun stemmen van de overwinning werden gedragen

Lang en ver door het hele land!»

Nou, dat was het, vond je het verhaal leuk?

Ja, het was geweldig!

Oh goed, ik ben blij.

nu naar bed met jou.

Opa?

Ja?

Wie waren die vier mannen?

Wie waren zij?

Zij waren de metalen koningen!!!