The Third Injury - Manic Movement

For ever now man has been lost

In comprehensive darkness, seeking control

Great minds have flakkered

Casting shivering light upon

Looming immensity (possibility)

Mankind detested what was unveiled

For it meant giving up his inbred sense

Of superiority being reduced to but a splat

In the blackness of the eternal flow

Rise above me

Chasing shadows through my head

Thinning as smoke when I try

To grasp what was not meant to be asked

Betrayed by origin and belief

Humanity now suffered a third great injury

Mankind lost his head to the axe

Of freudian philosophy

You are the keeper

You leave the site on burning

My only true kin

Yet you besiege me with…

With doubt

For all things lost

Come back to haunt

With sodomizing threat

Crazed by the voices in my head

Things new spoiled by regret

How he closed his bleeding hands

Not willing to give up control

Staring disbelieving

In the dark nethers of his soul

You are the keeper

You leave the site on burning

My only true kin

Yet you besiege me with… (death)

In the eye of the storm

A sombre scene is set

A refuge for a familiar figure

Lying petrified on a bed

Paled face, eyes wide

Staring at the tapestry

Of swirling emotions

Above his head

His white lips open

Unable to suppress

— a scream —

Is this me I’m looking at?

Voor altijd is de mens verloren

In volledige duisternis, op zoek naar controle

Grote geesten zijn geflakkerd

Het werpen van bibberend licht op

Opdoemende onmetelijkheid (mogelijkheid)

De mensheid verafschuwde wat werd onthuld

Want het betekende het opgeven van zijn inteeltgevoel

Van superioriteit teruggebracht tot slechts een splat

In de duisternis van de eeuwige stroom

Stijg boven mij uit

Schaduwen door mijn hoofd jagen

Dunner als rook als ik het probeer

Om te begrijpen wat niet bedoeld was om gevraagd te worden

Verraden door afkomst en geloof

De mensheid heeft nu een derde grote verwonding opgelopen

De mensheid verloor zijn hoofd aan de bijl

Van freudiaanse filosofie

Jij bent de bewaarder

Je laat de site branden

Mijn enige echte familie

Toch beleger je me met...

Met twijfel

Voor alle verloren dingen

Kom terug naar spook

Met sodomiserende dreiging

Gek van de stemmen in mijn hoofd

Dingen die nieuw zijn bedorven door spijt

Hoe hij zijn bloedende handen sloot

Niet bereid om de controle op te geven

Starend ongelovig

In de donkere diepten van zijn ziel

Jij bent de bewaarder

Je laat de site branden

Mijn enige echte familie

Toch beleger je me met... (dood)

In het oog van de storm

Een sombere scène speelt zich af

Een toevluchtsoord voor een bekende figuur

Versteend op een bed liggen

Bleek gezicht, ogen wijd opengesperd

Starend naar het wandtapijt

Van wervelende emoties

Boven zijn hoofd

Zijn witte lippen gaan open

Kan niet onderdrukken

- een schreeuw -

Ben ik dit waar ik naar kijk?