Run To Heaven - Manic Movement

Though love and life have led us to subside my ways

Still eclipse in rememberance of those times

When we thought the dream to overpower the quirks of fate

High on the purity of the innocent rays we took a trip

Minds set to lush green infinite space

We ran to heaven, go !!

I’ve lost it all to you, blissful times of certainty

Brothers in every way, we though we’d always be

Heavens watchers you and me

How I looked up against the paleness

Of a life where nobody pledges me eternity

We ran to heaven, go !!

And how my eyes have seen it pained

How these eyes have seen it fade away

How my eyes witnessed it burn

My feverish eyes have watched it all die

On my knees, i am forced to sacrifice

To this ever changing life

These hands…

Look at these hands

Look at them stains…

Why can’t it all just burn

And fade away

Still I cannot forget your face

I am forced to fratricide

Though my eyes have seen it pained

Though these eyes have seen it fade away

Though my eyes witnessed it burn

I will never cease to run …

We run to heaven, go !!!

Hoewel liefde en leven ons ertoe hebben gebracht mijn wegen te bewandelen

Nog steeds eclips ter herinnering aan die tijd

Toen we dachten dat de droom de eigenaardigheden van het lot zou overmeesteren

Hoog op de zuiverheid van de onschuldige stralen maakten we een reis

Minds ingesteld op weelderige groene oneindige ruimte

We renden naar de hemel, gaan !!

Ik ben het allemaal aan jou kwijt, zalige tijden van zekerheid

Broeders in elk opzicht, hoewel we dat altijd zouden blijven

De hemel wacht op jou en mij

Hoe ik opkeek tegen de bleekheid

Van een leven waarin niemand me de eeuwigheid belooft

We renden naar de hemel, gaan !!

En hoe mijn ogen hebben gezien dat het pijn deed

Hoe deze ogen het hebben zien vervagen

Hoe mijn ogen zagen hoe het brandde

Mijn koortsachtige ogen hebben het allemaal zien sterven

Op mijn knieën ben ik gedwongen om op te offeren

Op dit altijd veranderende leven

Deze handen…

Kijk naar deze handen

Kijk eens naar die vlekken...

Waarom kan het niet allemaal gewoon branden?

En vervagen

Toch kan ik je gezicht niet vergeten

Ik ben gedwongen tot broedermoord

Hoewel mijn ogen hebben gezien dat het pijn deed

Hoewel deze ogen het hebben zien vervagen

Hoewel mijn ogen zagen dat het brandde

Ik zal nooit ophouden met rennen...

We rennen naar de hemel, gaan !!!