They Never Die - Malsain

A group of children playing outside

In my van I offered them a ride

To the woods where I played with them

I dig a hole to bury their rests

They never die

They came to me last night

They never die

Their empty eyes

A pretty girl wandering in the night

Alone, lost and visibly sad

I gave her affection, tasting her body

And kept her pretty head as a trophy

They never die

In my home I saw her silhouette

They never die

Laments from a headless neck

When the bell tolls midnight

They all come and hold me tight

Carrying my warm body

To the darkness of their realm

They never die

They hung me on a tree

They never die

But nor do I

Een groep kinderen die buiten spelen

In mijn busje bood ik ze een lift aan

Naar het bos waar ik met ze speelde

Ik graaf een gat om hun rust te begraven

Ze gaan nooit dood

Ze kwamen gisteravond naar me toe

Ze gaan nooit dood

Hun lege ogen

Een mooi meisje dwaalt door de nacht

Alleen, verloren en zichtbaar verdrietig

Ik gaf haar genegenheid en proefde haar lichaam

En hield haar mooie hoofd als een trofee

Ze gaan nooit dood

In mijn huis zag ik haar silhouet

Ze gaan nooit dood

Klaagliederen uit een nek zonder hoofd

Als de bel middernacht luidt

Ze komen allemaal en houden me stevig vast

Ik draag mijn warme lichaam

Naar de duisternis van hun rijk

Ze gaan nooit dood

Ze hingen me aan een boom

Ze gaan nooit dood

Maar ik ook niet