Жёлтые очки - Макс Покровский

Мысли нам даются свыше,

Но судьба нас ловит на крючки.

Этот мир хочу хочу увидеть чище,

Надеваю желтые очки.

Юность прожужжала майским светлячком,

Молодость пропела ярким языком,

Зрелость пробежала скисшим молоком,

Старость объявилась белым волоском.

Молодость я помню, звездную мечту,

Громкие победы, ложную вражду.

Старые идеи, новая страна,

Свежие погосты, сладкие слова.

Родина смешная, матушка страна

Подари мне сказку, мачеха моя.

Расскажи про чуни, желтые очки,

Напиши легенду или обмани.

Мысли нам даются свыше,

Но судьба нас ловит на крючки.

Этот мир хочу хочу увидеть чище,

Надеваю желтые очки.

Летние забавы, зимние дворцы

Глупые наряды, красные стрельцы…

Мысли нам даются свыше,

Но судьба нас ловит на крючки…

Этот мир хочу хочу увидеть чище,

Надеваю желтые очки.

Gedachten worden ons van boven gegeven,

Maar het lot houdt ons gevangen.

Ik wil deze wereld duidelijker zien

Ik draag een gele bril.

De jeugd zoemde als een vuurvliegje in mei,

Jeugd zong met een heldere tong,

Rijpheid liep door zure melk,

Ouderdom verscheen als een wit haar.

Ik herinner me de jeugd, een sterrendroom,

Luide overwinningen, valse vijandschap.

Oude ideeën, nieuw land

Frisse begraafplaatsen, lieve woorden.

Moederland is grappig, moederland

Geef me een sprookje, mijn stiefmoeder.

Vertel me over chuni, gele bril,

Schrijf een legende of leugen.

Gedachten worden ons van boven gegeven,

Maar het lot houdt ons gevangen.

Ik wil deze wereld duidelijker zien

Ik draag een gele bril.

Zomerplezier, winterpaleizen

Domme outfits, rode boogschutters...

Gedachten worden ons van boven gegeven,

Maar het lot houdt ons gevangen...

Ik wil deze wereld duidelijker zien

Ik draag een gele bril.